Kοίτα με

[Aνδριάννα Θ.]

Κοίτα με, 
είμαι ανεξίτηλος,
μυστικό μήνυμα στα τείχη της συνείδησης σου.

Κοίτα με,
δεν χρειάζομαι κανενός το κέλυφος,
για να με μοιράσω στον κόσμο.

Κοίτα με,
είμαι αυτοδημιούργητος,
ένα καλάμι που παλεύει με τον άνεμο.

Κοίτα με,
το σκάφος μου γερά σαλπάρει,
χωρίς κουπιά, με θέληση μόνο.

Κοίτα με,
είμαι αυτό που φοβάσαι περισσότερο,
είμαι εκείνο που σε τρομάζει σαν είσαι ήρεμος,
είμαι αυτός που κλαίει όταν η νύχτα πέφτει,
γιατί τα θέλω μου ,είναι σημαντικότερα από τα πρέπει.

Κοίτα με,
κι άσε με να σου απαλύνω τον πόνο που διάλεξες,
άσε με να χτίσω τον πύργο της Βαβέλ,
κι ας πέσει ,ας χαθεί στο χάος.

Όλοι θα σε θυμούνται...

Ανδριάννα θ.

[Παντελής]

έτσι να μείνεις πάντα....μου είπε μια φίλη, δεν ξέρω αν είναι καλό,

μα σε σένα αξίζει αυτός ο λόγος και στο γράφω φιλικά αφού το θέλεις,

για μένα ο πύργος της Βαβέλ, δεν είναι η παγκοσμοιοποίηση, αλλά η αδελφοσύνη.

καληνύχτα και σε βρίσκω με πιο ώριμο γράψιμο.

[Aνδριάννα Θ.]

• ευχαριστω παρα πολυ, μ πηρε μηνες να το γραψω μιας και η διαθεση να βγουν τα συναισθηματα εξω δεν υπηρχε

[Παντελής]

αν σοβαρολογείς, κάθε ανθρώπου η ωρίμανση είναι δύσκολη, μακάρι

κάθε άνθρωπος να συμβάδιζε με την ηλικία του.

[Aνδριάννα Θ.]

συμφωνω.......

[Δημήτριος Γκόγκας]

Κοίτα με,
κι άσε με να σου απαλύνω τον πόνο που διάλεξες........  Διάβασα πρώτα όπως είναι φυσικό το ποίημα και μετά τα σχόλια. Θα υποστηρίξω πως όταν θέλεις να απαλύνεις τον πόνο δεν χτίζεις βαβέλ. Βέβαια οι τοποθετήσεις στα σχόλια αλλάζουν τα δεδομένα. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑς

[Πάρης Παπανικολάου]

Πολύ ωραίο Ανδριάννα !! Καλό απόγευμα !!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!