Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑΣ

Σαν ένα αίσθημα αποπνικτικό που θέλεις να ξεριζώσεις, μα πλέον δεν μπορείς, είναι η μοναξιά. Και καθώς σε πνίγει, εσύ αφήνεσαι υπομονετικά αφού την ήττα σου προ πολλού την γεύτηκες στα χείλη, όταν στην έφερε ο μοναχικός αέρας του προηγούμενου χειμώνα.

Το βλέμμα μου στρέφεται τώρα στην γριά . Είναι σαν μια επιβάτης ενός μέσου μεταφοράς που αργεί ακόμα. Μα αυτή το περιμένει με ανυπομονησία πίσω απτό παράθυρο του σπιτιού της, παρακολουθώντας παράλληλα μέσα από το γυάλινο υλικό του, μνήμες, για να την κρατάνε ζωντανή.

Τα φρένα του περαστικού τρένου που στριγλίζουν τράβουν την προσοχή μου. Σαν ένα ζώο έτοιμο για σφαγή ακούγεται το τρένο αυτό που δεν αντέχει το βάρος κι άλλων μοναχικών ονείρων.

Κατευθύνομαι σε μια καντίνα, ζητάω νερό. Η γυναίκα στο ταμείο δεν μου δίνει σημασία. Χαζεύει λυπημένα έξω απ΄την γυάλινη βιτρίνα.Συγγνώμη,λέω, και την διακόπτω απ'τό μοναχικό της όνειρο,μα εκείνη μου χαμογελάει λες και μου ζητάει νοητά ευχαριστώ, που την έσωσα.

Βρίσκομαι τέλος, έξω από ένα ορφανοτροφείο, και παρακολουθώ ένα παιδί μοναχό καθισμένο στα σκαλία. Ακολούθως, διακρίνω ένα πρώιμο δάκρυ , να πέφτει, οδυνηρά αργά, απ'το αθώο του πρόσωπο στο ξηρό χώμα του Νοέμβρη, όταν ξαφνικά ενώνεται με μια ψιχάλα απ' τον Θεό, έτσι για ελπίδα!

Κάθε βήμα μακριά από έναν περαστικό, είναι ένα βήμα πιο κοντά στην μοναξιά.

Προβολές: 30

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Μάρτιος 2011 στις 6:40: Πολυ ωραιο!!!

καλημερα

Σχόλιο από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 1 Μάρτιος 2011 στις 12:03: Κάθε βήμα μακριά από έναν περαστικό, είναι ένα βήμα πιο κοντά στην μοναξιά. Των ονείρων και της εγκατάληψεις των αξιών.

Σχόλιο από τον/την ELPIDA στις 1 Μάρτιος 2011 στις 14:09: ωραιο!

καλημερα..

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 1 Μάρτιος 2011 στις 18:48: Κάθε βήμα μακριά από έναν περαστικό, είναι ένα βήμα πιο κοντά στην μοναξιά.

καλησπέρα ελπίζω να μη γίνομε κουραστικός φίλε.

Σχόλιο από τον/την arestis aresti στις 1 Μάρτιος 2011 στις 20:00: αντιθέτως! τι λες!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 1 Μάρτιος 2011 στις 20:17: Κάθε βήμα μακριά από έναν περαστικό, είναι ένα βήμα πιο κοντά στην μοναξιά.

Πολύ ωραίο!!!

καλό μήνα!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 2 Μάρτιος 2011 στις 1:04: ενδιαφέρουσα ιστορία

Σχόλιο από τον/την Manuel Adams στις 2 Μάρτιος 2011 στις 21:35: Βρίσκομαι τέλος, έξω από ένα ορφανοτροφείο, και παρακολουθώ ένα παιδί μοναχό καθισμένο στα σκαλία. Ακολούθως, διακρίνω ένα πρώιμο δάκρυ , να πέφτει, οδυνηρά αργά, απ'το αθώο του πρόσωπο στο ξηρό χώμα του Νοέμβρη, όταν ξαφνικά ενώνεται με μια ψιχάλα απ' τον Θεό, έτσι για ελπίδα!

αυτό μου άρεσε πάρα πολύ...μπράβοοοο..!!ωραίος πεζός λόγος..!!!

Κάθε βήμα μακριά από έναν περαστικό, είναι ένα βήμα πιο κοντά στην μοναξιά.