Πως να σου πω για τις σιωπές;
σαν δεν υπάρχει το κενό
δε βγαίνουνε οι φθόγγοι
με τη γλώσσα του σώματος μιλώ
με τα θλιμμένα μάτια,
τη νοηματική μου έμαθαν
οι βράχοι που σμιλεύω
σ΄ένα κατάρτι πήλινο
σημαία δε γυρεύω

Πως να σου πω
για το κυπαρισσόμηλο που από παιδί
στις χούφτες μου το έκλεινα
μαργαριτάρι να γενεί
τάμα να το προσφέρω
σ΄ έναν αλλιώτικο θεό,
έναν θαλασσοπόρο
που οι γραφές τον ήθελαν
στης Ατλαντίδας το νησί
για χάρη μου να γεννηθεί
να μου δοθεί ως δώρο

Για το γλάρο, που σαν πείνασε
γαντζώθηκε στη πετονιά
κι έκοψε τη καρδιά μου
για το κλουβί, τη μοναξιά,
το συρματόπλεγμα που μάτωνε
νύχτες τα δάχτυλα μου
κι όμως εγώ το ύφαινα
με μαεστρία τόση
που έμοιαζε μεταξωτού διχτιού
λες και να είχε όψη

Τότε ήταν που μάθαινα
τα κάρβουνα του ουρανού
στο πέλαγος να τα ρίχνω
να περπατώ επάνω τους
χωρίς ν΄ αναστενάζω
έπαψα στα φωνήεντα
να δίνω σημασία,
το γέλιο μου και το λυγμό
να νιώθω αμαρτία

Σου καταγγέλλω,
το κερί που έφτιαξαν οι μέλισσες
δε σφράγισε τα αφτιά μου
έγινε κέλυφος σκληρό
σαν έσμιξε με αλάτι
σταλαχτίτης έγινε
και η σπηλιά το δάκρυ της
το ακούμπησε επάνω μου
στο παιδικό κρεβάτι

Το κλάμα του μωρού παιδιού
στα σπάργανα τυλίγω
και μένω μάρτυρας βουβός
να μελετώ πως ανασαίνει ο θεός,
πως κλαίει, πως γελάει
ν΄ ακούω τις πνοές της γης
όταν καρδιοχτυπάει
να ζωγραφίζω ανατολές
και να με βρίσκει η δύση
πριν να τελειώσει ο πίνακας
κύμα να φτάνει στη ψυχή
τα χρώματα που έσταξα,
μια αγριεμένη θάλασσα
λυσσάει για να τα σβήσει

Πως να σου πω
για τα ταξίδια στ΄ανοιχτά
για τη βαρκούλα τη μικρή
που στο βυθό
με τα πανιά της τα λευκά,
τη θάψαν αταξίδευτη,
απαίδευτη, παρθένα
τη φίμωσαν, της έριξαν τσιμέντο,
δε κουνάει
και τα κουπιά της τα ΄σπασαν
στα βράχια, να πονάει

Πως να σου πω για όλα αυτά
που τρώνε τη ψυχή μου
για τη κατάρα της στολής
που ΄ντυσε τη φυλή μου
για εκείνη, των αθάνατων
που σκίζεται στη φτέρνα
σαν τα κοράλλια βάψουνε
τη σάρκα τους με χένα

Να σου μιλήσω δε μπορώ
όστρακο το κελί μου
και απορώ αφού εγώ
χωρίς φωνή κι ενώ σιωπώ
στης φυλακής μου το βυθό
δύτης εσύ,
βρίσκεσαι εδώ
και κολυμπάς μαζί μου..


L.N.E

Προβολές: 80

Σχόλιο από τον/την ermioni στις 23 Ιανουάριος 2009 στις 2:42
SmileyCentral.com

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services