Ήσουν

Ήσουν το αραξοβόλι στ' ανεμοδαρμένα ύψη, όταν οι βοριάδες όλοι με χτυπούσαν, μ' είχες κρύψει. Ήσουν η φωτοβολίδα σ' όνειρα ναυαγισμένα, σωτηρίας η σανίδα σε πελάγη οργισμένα. Ήσουν μέσα στους χειμώνες ένα τζάκι αναμμένο, στους χαμένους μου αγώνες ένας κάβος για να δένω. Ήσουν καλημέρα πρώτη, καληνύχτα τελευταία, η ασπίδα στρατιώτη, η Ιθάκη τ' Οδυσσέα. Δεν το ήξερα ότι ήσουν όλα αυτά και τόσα άλλα. Θάλασσα ως τη φυγή σου ήμουν κι έμεινα μια στάλα.

Προβολές: 45

Σχόλιο από τον/την Μαίρη στις 8 Απρίλιος 2009 στις 16:27
Αγάπη της μάνας!!!!!
Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 8 Απρίλιος 2009 στις 21:55
εδώ είμαι πάλι
δεν το χορταίνω ....

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services