Εγω δεν ειμαι αετος, ειμαι σπουργιτι.

[αισχυλος]

Το σπουργιτακι του κυρ’ Θαναση
δε πεταει τωρα πια
τη φτερουγα εχει σπασει
και αδιαφορα κοιτα.

Δε τραγουδαει, μητε κελαϊδαει
πικραμενο στο κλουβι του,
με αγαπη χαϊδευει
ο κυρ' Θανασης το πουλι του.

Πεταξε μικρο πουλι μου
ανοιξε παλλι φτερα,
δωσε μου και εμέ του γερου
αλλη μια φορα χαρα.

Κλεει το μικρο πουλακι
στο κλουβι του διαρκως.
Τωρα ειμαι σπουργιτακι
καποτε ημουν αετος.

[Παντελής]

κάθε πράμα στο καιρό του κι ο κολλιός τον Αύγουστο......

καλημέρα Σπήλιο, στο σατυρικό στίχο δε παίζεσαι.

[M alive s]

Πτήση ελεγχόμενης σάτυρας.
Αναγκαία και απαραίτητη.

[ermioni]