Δεν θα ξεχάσω ποτέ το όνειρο που είδα πολύ πρόσφατα.
Θα σας το περιγράψω λοιπόν και εσείς το ερμηνεύετε κατα το δοκούν.
Ήμουν λέει επικεφαλής της ΜΟΜΑ.
Έβλεπα τον κόσμο στο δρόμο να ψάχνει τους κάδους των σκουπιδιών,αλλά και άλλους να ζητιανεύουν στα φανάρια, αφού πρώτα είχαν διώξει όλους τους ξένους που τα εκμεταλλευόντουσαν.
Κάποια στιγμή δεν το άντεξα και αφού μάζεψα γύρω μου κάποιους συναδέλφους,ξεκινήσαμε μια πορεία προς την βουλή.
Εκεί μπροστά, μας σταμάτησαν τα ΜΑΤ. Πίσω μας ακολουθούσανε οι πεινασμένοι πολίτες.
Τότε κάλεσα στο κινητό μου μια μονάδα της ΜΟΜΑ,ν ανοίξουμε τάχατες ένα δρόμο μέσα από τον εθνικό κήπο ώστε να ενώσουμε τη Βασιλίσσης Σοφίας με την Ηρώδου του Αττικού, για να μη κάνουνε κύκλο τα αυτοκίνητα .Κατέφθασαν πέντε μεγάλες μπουλντόζες κι αρχίσαμε τη δουλειά.
Κάποια στιγμή στρίψαμε στα ξαφνικά αριστερά και γκρεμίζοντας την μάντρα του εθνικού κήπου που συνόρευε με τη Βουλή, εισβάλαμε μέσα.
Τότε έγινε της τρελής, καθώς κατέφθασαν στρατιωτικές δυνάμεις να υπερασπιστούν το «ναό της Δημοκρατίας».
Ήδη είχαμε συλλάβει τους υπευθύνους της καταστροφής της χώρας, τον Σημίτη ,τον Καραμανλή,τον Γιωργάκη, καθώς και όσους είχαν ευθύνες σε θέματα οικονομικής πολιτικής και από τα δύο κόμματα.
Μαζεύτηκε πολύ κόσμος και ζήτησε να τους κρεμάσουμε.
Ο στρατός τότε πήρε εντολή να μας πυροβολήσει, αλλά δεν το έκανε, όπως δεν το έκαναν και τα τανκς που κατέφθασαν κατόπιν εντολών της στρατιωτικής ηγεσίας τους.
Απεναντίας ενώθηκαν μαζί μας και με δεμένους τους υπαίτιους επάνω στις μπουλντόζες αναχωρήσαμε για μια υποβαθμισμένη περιοχή της Αθήνας.
Εκεί κάναμε ένα πρόχειρο λαϊκό δικαστήριο και αποφασίσαμε την έσχατη των π(ει)νών.
Κάπου στην Κυψέλη ,τους παραχωρήσαμε μικρά διαμερίσματα και τους δώσαμε από 360
ευρώ στον καθένα τους για να επιβιώσει.
Μπορούσαν να πηγαίνουνε στα σουπερ μάρκετ να ψωνίζαν, αλλά πάντοτε υπο
φρούρηση.
Εν τω μεταξύ κατασχέσαμε κάθε κινητή και ακίνητη περιουσία τους.
Ο Σημίτης έτρωγε τις ελιές του και ο Καραμανλής έγινε σαν τσιγαρόχαρτο,ο δε Γιωργάκης έφτασε με το ποδήλατο στην Αμερικανική πρεσβεία, αλλα του κλείσανε κατάμουτρα την πόρτα και τον μαζέψαμε χωρίς την αλυσίδα και αμούστακο..
Εκείνη την στιγμή ξύπνησα από μια κράμπα. Μέχρι εδώ το όνειρο.
Μαράκος
ΜΟΜΑτωρ

Προβολές: 36

Σχόλιο από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 26 Ιούνιος 2010 στις 19:37
Καλά άπαιχτο όνειρο!!!!!!!! Καταπληκτικός σαρκασμός της σημερινής πραγματικότητας.!!!!!
Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 26 Ιούνιος 2010 στις 21:52
Παντα επικαιρος Μαριε!!!
Σχόλιο από τον/την M alive s στις 26 Ιούνιος 2010 στις 23:34
Στοχευμένος σαρκασμός.
Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 26 Ιούνιος 2010 στις 23:40
Μήπως ο στιχοπλα αντί για ΜΟΜΑτωρα σε κάνει ΑΥΤΟΚΡΑτωρα;
Καλό σου βράδυ, Μάριε....

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services