Η εκκλησιά των μελισσών (στο φυσιολάτρη Στιχοπλάστη )

[Αντώνης Κατσαντώνης]

Η εκκλησιά των μελισσών

(Eκεί που το 'χω σηνήθειο να τρέχω, μακριά απ' την πόλη,
με βρίσκει στο γυρισμό,το σούρουπο σε μια αγροικία.Έχει πολλά μελίσσια ο νοικοκύρης εκεί κι έχει χτίσει και μια μικρή-μικρή εκκλησούλα στην αυλή, η μισή κάτω από ένα τίλιο,να του φυλάει ο Άγιος τις μελισσούλες του.Διαβαίνω απ' έξω, κι από μέσα μου κάνω προσευχή και μου πιάνεται...Δίπλα, ο κάμπος κι η αγροτιά, στο πόδι απ' το χάραμα ως το βαθύ σούρουπο....)


Εκείνη εκεί η εκκλησιά ,
τ' άγιο μικρό το κάστρο,
έχει παπούλη το νοτιά,
καντηλανάφτη τ' άστρο.

Έχει και μελισσόπουλα
να τρέχουνε κοντά της
σαν τα τρελά παιδόπουλα
ν' ακούν την ψαλμουδιά της.

Ήλιος, γαλήνη, κάματος,
Χριστούλης κι Αρχαγγέλοι
κι Άγιος Θεός κι αθάνατος
κι ευλογημένο μέλι.
.............................................
Διαβαίνω κι όλα τα 'ναι εκεί
-και πάντα εκεί θα τα 'ναι-
σκύβω σεμνά την κεφαλή
και μ' αντιχαιρετάνε.

Της πέτρας τα εικονίσματα,
ο εσπερινός της λίμνης
η Γης, τα ζουζουνίσματα
κι ο βράχος μουεζίνης.
.............................................
Η εκκλησιά των μελισσών ,
στον ίσκιο από το τίλιο,
τριζοβολάει το "δι' ευχών"
και κοινωνάει τον ήλιο.

Ζεμπίλια-εξαπτέρυγα,
μέρμηγκες-παπαδάκια,
πρωτοψαλτάδες-τζίτζηκες,
καμπαναριά-κρινάκια.

Μερεύουν κι αλαφραίνουνε
η αγροτιά κι ο κάμπος
κι αντίδωρο χορταίνουνε,
της χαραυγής το θάμπος.



Α.Π

Τετάρτη, 14 Αλωνάρη 2010
απόγιομα στις 8
... τρέχοντας όξω απ' την εκκλησούλα, στο σπίτι με τα μελίσσια...

[Τσιανος Τακης]

Μελι!!!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Θαυμασιο!!!

[Παντελής]

από φίλους ποιητές και στη ζωή η αποκορύφωση.

[Κατερίνα]

ευλογία από κάθε άποψη !

[Στιχοπλάστης]

[Στιχοπλάστης]

[Στιχοπλάστης]

[Στιχοπλάστης]