Της ψυχής μας το στέκι
Χιονίζει πάλι στην αυλή
χωρίς να με ρωτήσει
κι η μοναξιά μες την ψυχή
δεν θέλει να μ'αφήσει
Απ'το παράθυρο κοιτώ
την παγωμένη πλάση
χαμόγελο αναζητώ
που δεν τολμά να σκάσει
Ο χιονιάς χτυπά την πόρτα
δίχως την αγάπη μου
κι έκλαψα ξανά σαν πρώτα
άπονο γινάτι μου
Χιονίζει πάλι στην αυλή
και μέσα στην καρδιά μου
κουράγιο βρίσκω στη ζωή
μόνο στα όνειρά μου
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά