Αγαπη

[Ηρακλής βαϊτσαρας]

Κάποτε η θηλυκή σου φύση
Διαφέντευε το κόσμο όλο
Τώρα γυρνάς με ξέφτερνα σανδάλια
Σε σκονισμένους δρόμους
Τα ταξίδια σου λίγα πια
Κι αυτά υποχθόνια
Να μην τα βλέπουν
Αυτόκλητοι ήλιοι
Στα σωθικά της μάνας γης
Σμιλεύεις την αλήθεια σου
Σε αρχαίες ρίζες
Μητέρα των Μητέρων
Γνώση τ’ άπειρου
Χωρίς θεούς
Χωρίς θνητούς πορεύεσαι
Στροβιλίζοντας το εν δυνάμει
Σε ευκαιρίες που ο χρόνος απαιτεί

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Εξαιρετικο!!!

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

Μήπως τίθεται (περιορίσμός) της αγάπης !!!
Η αγάπη (ίσως) εμπεριέχει και το χρόνο !

Πολύ καλή (Δουλειά) ποιητική !
Μπράβο!


Υ.Γ. Πρωτεύει πάντα η εκφρασμένη σκέψη ή άποψη του δημιουργού .

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

Προσπαθούμε να κατανοήσουμε τη λειτουργία της σμίλης στα σωθηκά της γης.
Μακάρι να εκδηλώνεται ανάμεσα ζωντανούς.Τότε εξαγνίζεται.
Εσύ φίλε μάς τα γράφεις ,για να ψηλαφίζουμε τη σκέψη σου .Κάτι σπουδαίο παίρνουμε και από σένα.
Σ`ευχαριστώ.
Τάσος

[Ειρήνη]

Πολύ καλό!!!

[Παντελής]

Μητέρα των Μητέρων, η αγάπη.

συμπάθα με για το απλό σχόλιο.