Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

αδειο μου ξημέρωμα

Κουβαλάω τα βήματα σου
Στ ΄ αδειο μου ξημέρωμα
Το κορμί μου , τη σκια σου
… λιγο να σε ένιωθα

Πες καμιά λεξη ρε σιωπή
Μονάχοι μας
Μείναμε και τούτη τη βραδιά
Πεφτουν οι λέξεις σαν βροχή
Επάνω μας
Και ΄μεις δεν βγάζουμε μιλιά

Στεκομαι πριν αλητέψω
Και καπνίζω λογια σου
Το κορμι μου να γιατρέψω
.. μα δεν εχω που να τρέξω

Προβολές: 25

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 9 Οκτώβριος 2009 στις 0:02: Με μια λέξη, Υπέροχο!!!

Σχόλιο από τον/την M alive s στις 9 Οκτώβριος 2009 στις 0:26: Διαρκής αναζήτηση διεξόδου.
Σηματοδοτημένη από σιωπή
και την απουσία.
Ιαματική ανάγκη.

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 9 Οκτώβριος 2009 στις 0:34: Στεκομαι πριν αλητέψω
Και καπνίζω λογια σου
Το κορμι μου να γιατρέψω
.. μα δεν εχω που να τρέξω

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 9 Οκτώβριος 2009 στις 10:37: Πολυ ωραιο!!!

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 9 Οκτώβριος 2009 στις 16:22

Σχόλιο από τον/την Μίνα στις 9 Οκτώβριος 2009 στις 19:41: .. μα δεν εχω που να τρέξω!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Χρυσαλίδα στις 9 Οκτώβριος 2009 στις 20:49: :-))))))))))))))))))))))

χαμογελάκια αλλοπαρμένα και χαρούμενα

Σχόλιο από τον/την NaTaSsA στις 11 Οκτώβριος 2009 στις 15:42: κάτι από μένα μού θυμίζει!
τέλειο!

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 6 Αύγουστος 2010 στις 23:29: Εντονη παρουσία η Μοναξιά,
και η απουσία της χαράς, Παρούσα....

Μα δεν εχω που να τρέξω.......
Μου άρεσε πολύ. ΝΑΙ!