Συνεπληρώθησαν 6 ἔτη σατιρολογίας μου καὶ δοθείσης εὐκαιρίας...

Re: Καμία ἐλπίδα, παραδέχομαι τὴν ἦττα μας.
~
Καμία ἐλπίδα,
παραδεχτεῖτε τὴν ἦττα σας κ. ἄ. μποῦρδες.

.Ἀρχὴ δημώδους ἅσματος....
"Τρεῖς γκόμενες καθόντουσαν, τὸν ΑΙΝΕΙΑΝ06 κοιτοῦσαν.
Τρεῖς γκόμενες Σαλαμινιές, τρεῖς τῆς συζύγου φίλες.
. Ἡ μιὰ τὸν λιμπιζότανε, γι' αὐτὸν ἡ δεύτερη γλυκοκουνιόταν,
κι' ἡ τρίτη κι' ἡ καλλίτερη τοῦ ἔκλεισεν τὸ μάτι!..."
* * *
Κατάληξις τοῦ αὐτοῦ δημώδους ἅσματος.
Καὶ ζήσανε κι' οἱ τρεῖς καλά, κι' οἱ τρεῖς νὰ τὸν θυμῶνται.
.Ἡ πρώτη πᾶντα στέναζε,
ἡ δεύτερη βογγοῦσε,
κι' ἡ τρίτη ἡ βαριόμοιρη, τὸ σπλᾶχνο της λυπόταν,
ποὺ τὸν γονιὸ δὲν γνώρισε,
μόν' πάει στὸ κυπαρίσσι...
* * *
Βάσιμος πιθανολογία ἀπολεσθέντος ἐνδιαμέσου τμήματος
τοῦ ἐν λόγῳ δημώδους ἅσματος.

- Κλινό, σὺ π' ὅλα τὰ γνωστὰ καὶ τ' ἄγνωστα μαντεύεις,
εἰπὲ σὲ μᾶς τοὺς ἔρμους καὶ φτωχούς, τί στὸ καλὸ συνέβη.
Μὴ κι' ἡ συμβία ἐζήλεψεν κι' ἔπνιξεν τὸν καλόν της;
Μὴ καὶ δὲν ἐβάσταξεν αὐτὸς τοσαῦτες ἀπολαύσεις;
Μὴ κι' ὁ Θεὸς τιμώρησεν μοιχείαν κι' ἀδικίαν;
- Πολλὰ 'πὸ μὲ γυρεύετε, π' ὁ δόλιος δὲν γνωρίζω.
.Ἤξερα γιὰ τὴν κάψα του, ἄκουγα τὸν καημό του.
Καὶ κάπου μὲ ξεφρένιαζεν, ποὔθελε νὰ μὲ φτάσει,
χωρὶς νἄχει τὶς χάρες μου, τὸ παθιαστὸ φιλί μου!...
Νά, τύψεις τώρα πνίγουνε τὴν χριστιανὴν ψυχή μου.
Κι' ὅλα ἐγὼ θὲ νὰ τὰ πῶ καὶ μπρὸς στὴν Παναγιὰ θὰ τὰ ὁμολογήσω:
ἐφθόνησα ποὺ ἔπαρεν ἐκείνη τὴν μικρούλαν...
κατάρες ἔριξα πολλὲς, μὰ εἶδα πὼς δὲν πιάναν...
πῆρα κι' ἐγὼ τὴν πένναν μου, τὸ κοφτερὸ μαχαῖρι,
τὴν βούτηξα στὸ γαῖμα του, ποὺ τὄκανα μελάνη.
Καὶ σύνθεσα ἕνα ποίημα, Δημοτικὸ Τραγοῦδι,
νὰ τὸ λαλοῦνε τὰ πουλιὰ κι' οἱ ἄνθρωποι νὰ κλαῖνε.
..........................................
Βοηθᾶτε με τὸν δύστυχο καὶ προσευχὲς ὑψῶστε,
ἐγώ, κι' ἄς τόνε σκότωσα, στὴν Κόλαση μὴν πάγω.
..........................................
.Ἀφῆστε με στὸ πλάι σας, στὴν ἐκκλησιὰ ὁ δοῦλος σας,
ὅλο γιὰ σᾶς νὰ ψέλνω,
κεράκια στοὺς ἀποθαμένους σας ν' ἀνάβω, μὲ λεφτά σας,
πάσα ψυχὴ νεκρὴ νὰ χαίρεται ὡς κι' ἡ βαθειά μου τσέπη.

Τρισάγια γιὰ ὅλους σας μὲ κέφι νὰ συγγράφω,
Μνημόσυνα νὰ μὴν ξεχνῶ, κόλυβα μὴ σᾶς λείψουν,
καντήλια, χρυσοστόλιστα, μὲ λόγια τοῦ ἀέρα.
..........................................
Κι' ἀλλοίμονο τοῦ ἐλόγου σας, σὰν ὁ Κλινὸ πεθάνει!
Δεύτερη λέξη δὲν θὰ πῶ, ἐλπίδα δὲν ὑπάρχει.
Πᾶντες ἐσεῖς πλέον ἠττήθητε, γιὰ μποῦρδες πιὰ μὴν κλαῖτε.
.Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
======================================================
Τετ. 08 Σεπτ. 2010 9:22 pm

26 Αὐγούστου 2010, συμπληρώνονται 90 χρόνια
ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ μεγάλου σατιρικοῦ ποιητῆ, στὶς 26 Αὐγούστου τοῦ 1919.

* * *
Φιλόδοξον μνημόνειον γενεθλίων.
Κακῶς τὴν ἔκανα τέτοια γκάφα λοιπὸν,
ἐγὼ νὰ γεννηθῶ,
τέτοιαν μέραν ἀποφράδα!
- ἄχ, μαννούλα μου φοράδα!... -
χωρὶς νὰ λυπηθῶ
π' ἐμνημονεύετ' ὁ Σουρὴς, ὁ ἐκλιπὼν
ἀπὸ τὸ δέκα ἐννέα
- ἀλλὰ ἔφταιγε ἡ μαία
ποὺ ξεγέννησε τὴ μάννα μου
καὶ μὲ τύλιξε στὴν πάνα μου
κι' εἶπαν: - Ἄχ, ἕν' ἀγοράκι!
Καὶ δὲν ἄναψαν κεράκι
στὴ γαλήνη τῆς ψυχῆς του!
Ποῦθε ναὔρω τῆς εὺχῆς του
λίγην τώρα εὐλογία;
Τόσην πάλιν ἀτυχία
νἄχω πιὰ!...Καὶ πῶς νὰ ζήσω
χωρὶς νὰ κληρονομήσω
τοῦ μυαλοῦ του τὴ σπιρτάδα;
ἄχ, βρὲ τύχη μου, ρημάδα!

Ἄ, τὸ βρῆκα! Νοερῶς, θὲ νὰ σαλτάρω
σὰν souris! Κι' ἀπ' τοὺς στίχους του θὰ πάρω
ὅ,τι ἔχει ἀπομείνει.
Κι' ὁ Θεὸς ἄς κρίνει
τὴν ἀθέμιτὴ μου πράξη.
Μόνο μὴ διαταράξει
τὴ μικρούλα μου λαχτάρα
νὰ τοῦ μοιάσω, τοῦ Ρωμηοῦ.
Μὴ βρεθῶ τοῦ τουλουμιοῦ,
μὴ μοῦ ρίξουνε κατάρα.

Τώρα τὄπα. Θὰ τὸ κάνω.
θὰ 'βγω δὲ καὶ ἀπὸ πάνω!
.Ἰάνης Λό Σκόκκο.
====
Ἦταν, στὸ Φόρουμ, τὸ σατιρικό μου ποίημα τὸ πρῶτο
κι' ἔκτοτε κοιμᾶμ' ὀρθός, γράφοντας... δόξες ὀνειρώττω!


Κι' ἕξη χρόνια γρήγορα πέρασαν,
- κι' ἅπαντες, θέ μου, δὲς...πῶς γέρασαν!
.Ἔχε με καλά, κι' ὥς νὰ τοὺς θάψω,
βόηθα με κάτι καλὸ νὰ γράψω.

Κι' ἰδοὺ πάλι, σὰν χθές, τότε, δεύτερο τί 'χα γράψει·
ἀλλ' ἡ Ἑλλὰς δὲν μ' ἄκουσε, τὸ στόμα μου νὰ ράψει.


Πέμ. 09 Σεπτ. 2010 8:10 am

Συρρίκνωση.
Δὲν ξέρουμε, μὰ τὸν Χριστὸ, τὰ σύνορὰ μας, προσεχῶς, ποιά θἆναι τῆς Ἑλλάδας.
Μοιράσαμε τὸ πέλαγος, μπάζουμε μετανᾶστες, κάθοδος Βαλκανίων!...
Τοῦρκοι καὶ Ἀλβανοὶ ξεκίνησαν ἐρωτικὴν περίπτυξιν τῶν Ἰονίων.
Κι' ὁμολογῶ, ὡς Ἕλλην ταπεινὸς: - Μᾶς φτάνει κι' εἶναι ἀρκετὸς ὁ χῶρος μιᾶς κουράδας.

Κι' ὅπως στὴ Σμύρνη δὲν χωρούσαμε, - ἱστορικῶς,
ὅλοι μας, πρέπει νὰ τὸ παραδεχτοῦμε -
ἐμπρὸς, ἴτε παῖδες, ἄς ἑτοιμαστοῦμε
στὸν Σαρωνικὸ μεμιᾶς σὰν Πέρσες νὰ πνιγοῦμε.
.Ἰάνης Λό Σκόκκο.
====
Zoom in (real dimensions: 498 x 198)Εικόνα * στερόΓατο: Ἡ καινούργια ἀφετηρία μου,
μὲ σατιρικὰ ποιήματα κάθε λογῆς θεμάτων, δὲν ἔχει νὰ κάνει μὲ καμιὰν πολιτικὴ παράταξη, μὲ κανένα κόμμα.
Μακρὰν ἐμοῦ ταῦτα.
Μόνη διάκρισις, ὅτι εἶμαι Ἕλληνας.


. Ὥς καὶ πολὺ θἄθελα νὰ ξέρατε, τέλος δέ, καὶ τοῦτον:
ἄν ἔρθετε στὸν τάφον μου μετὰ κλαρίνων καὶ λαγούτων,
καὶ δεῖτε νὰ γράφουν εἰς αὐτὸν: ὙστερόΓατον,
διορθῶστε το, κᾶντε το, παρακαλῶ: ΚλινόΓατον.

- Μερσὶ μπιέν!
- Σὰ ν'φαὶ ριέν!

Προβολές: 62

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 10 Σεπτέμβριος 2016 στις 22:38

και σε άλλα με το καλό... μα μην θες να βάλουμε μυαλό!!!

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services