ΣΑΝ ΤΟ ΠΟΥΛΙ

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Με το λάγνο σου κορμί
μ’ ανεβαίνουν οι παλμοί
κι από σκλάβος και ραγιάς
γίνομαι μαχαραγιάς.
Με χορό τρελό εσύ
με κερνάς γλυκό κρασί
κάθε μία σου ματιά
είναι φως στη σκοτεινιά.

Και πετώ σαν το πουλί
μ’ ένα σου καυτό φιλί
που στις κορφές με φτάνει,
στο ζεστό σου το πλευρό
σβήνω και παραληρώ
μ’ ανάβεις στο ντιβάνι
κι είμαι χώρια σου αρνί
που’ χασε μες στη βροχή
το δρόμο για τη στάνη.

Απ’ τη σκέψη μου λεπτό
δε θα σ’ αποχωριστώ
γιατί μου’ γινες φυγή
από τούτη τη ζωή.
Σ’ όποιο μέρος κι αν βρεθώ
δίπλα σου δεν θα χαθώ
γιατί στις κακοτοπιές
θα μου διώχνεις τις σκιές.

Και πετώ σαν το πουλί
μ’ ένα σου καυτό φιλί
που στις κορφές με φτάνει,
στο ζεστό σου το πλευρό
σβήνω και παραληρώ
μ’ ανάβεις στο ντιβάνι
κι είμαι χώρια σου αρνί
που’ χασε μες στη βροχή
το δρόμο για τη στάνη.