ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΦΩΝΑΖΩ ΣΕ ΑΓΑΠΩ

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Έρωτά μου κελαρύζω το όνομά σου
σε χαράδρα με νεροσυρμή
και μεθώ από το θείο το άρωμά σου
από γιούλι κι από γιασεμί.
Σαν την ακοίμητη τη φλόγα ενός κεριού
θα καίγομαι στην αγκαλιά σου
κάτω από το υπέρλαμπρο φως το φεγγαριού
θα είναι τα χέρια μου φωλιά σου.

Και θα σου φωνάζω σε αγαπώ
την καρδιά μου να αφουγκράζεσαι
να υπάρχω, να ζω για ένα σκοπό,
να σε ποθώ όσο δεν φαντάζεσαι
και μονάχη σου κάθε λεπτό
στο στρώμα σου να με στοχάζεσαι
για εσένα σαν στάχτη να σκορπώ,
για εμένα εσύ να κομματιάζεσαι.

Στο φεγγαρόφωτο έκθαμβος θα σε θωρώ
σαν του παραμυθιού νεράιδα
πως θα μου δίνεσαι κι εγώ να σπαρταρώ
με πάθος που δεν το ξανάειδα.
Θα με ανεβάζεις στου ουρανού τις σκαλωσιές
με τη σαγηνεύτρα σου ματιά
και στις ηλιόλουστες τις ακροθαλασσιές
θα σε λειώνω με χείλη φωτιά.

Και θα σου φωνάζω σε αγαπώ
την καρδιά μου να αφουγκράζεσαι
να υπάρχω, να ζω για ένα σκοπό,
να σε ποθώ όσο δεν φαντάζεσαι
και μονάχη σου κάθε λεπτό
στο στρώμα σου να με στοχάζεσαι
για εσένα σαν στάχτη να σκορπώ,
για εμένα εσύ να κομματιάζεσαι.