Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΜΑΚΡΙΑ ΣΟΥ

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Φως μου αν δεν σ’ αγαπάω
κι αν δεν σου γίνω βίωμα
τρισαλί μου τότε πρέπει
ν' ανέβω στο ικρίωμα.
Έγινες εσύ ψυχή μου
αρχή μου μα και τέλος μου
για τον έρωτά μου είσαι
μες στην καρδιά το βέλος μου.

Η ζωή μου μακριά σου
μοιάζει σκαρί στα κύματα
κι όλα μου στην αγκαλιά σου
με φέρνουνε τα βήματα.
Όλοι μου οι γύρω δρόμοι
μπροστά σου καταλήγουνε
και τα χείλη μου ακόμη
με τα δικά σου σμίγουνε.

Είσαι στ’ άδεια μου τα βράδια
των ονείρων στρατηλάτισσα
και για τη φεγγοβολιά σου
όπως τρελός τη πάτησα.
Τώρα έγινες για μένα
μιαν έμμονη ιδέα μου
αίσθημα εσύ στο νου μου
από τα πιο ωραία μου.

Η ζωή μου μακριά σου
μοιάζει σκαρί στα κύματα
κι όλα μου στην αγκαλιά σου
με φέρνουνε τα βήματα.
Όλοι μου οι γύρω δρόμοι
μπροστά σου καταλήγουνε
και τα χείλη μου ακόμη
με τα δικά σου σμίγουνε.