ΠΑΡΑΝΑΛΩΜΑ

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Μεθύσι και μεράκι μου,

φωτιά μου και σαράκι μου

πριν σβήσει το κεράκι μου

μπρος έλα στο γιατάκι μου

τα δύο φίλα χείλη μου

ν’ ανάψεις το φιτίλι μου.

Στου πόθου το βαλάντωμα

στου πάθους μας τ’ αντάμωμα

τα σώματά μας τ’ «άμωμα»

θα’ χουν τρελό ξεφάντωμα

μπουρλότο, παρανάλωμα

θα’ ναι για μας το πάπλωμα.

Αντίκρυ σου κατάματα

ως τα γλυκοχαράματα

η νύχτα θα’ χει θάματα,,

γιατί με τα ξανάμματα

θα σ’ έχω στα μαλάματα

να σε κερνάω νάματα.

Στην μπόρα και στ’ αγέρι μου

κράτα σφιχτά το χέρι μου

και στους καημούς αστέρι μου

θα’ σαι γιατρειάς νυστέρι μου,

κατάνυξης καντήλι μου

να δίνεις φως στην ύλη μου.

Στου πόθου το βαλάντωμα,

στου πάθους μας τ’ αντάμωμα

τα σώματά μας τ’ «άμωμα»

θα’ χουν τρελό ξεφάντωμα

μπουρλότο, παρανάλωμα

θα’ ναι για μας το πάπλωμα.

Αντίκρυ σου κατάματα

ως τα γλυκοχαράματα

η νύχτα θα’ χει θάματα,

γιατί με τα ξανάμματα

θα σ’ έχω στα μαλάματα

να σε κερνάω νάματα.