Μ` ένα περιστεράκι μάλωνα

του είπα, πως σε ζηλεύω

και τη ψυχή μαντάλωνα

να μη με δει να κλαίγω.

Μη δει τα γήινα πάθη μου

μη δει, μες στο σκοτάδι

το λυγμό μου κάθε βράδυ

απ` της έλλειψης το χάδι.

Και του είπα μ` αναστεναγμό

μαζί του να με πάρει

να μη θωρώ το στεναγμό

νύχτες χωρίς φεγγάρι.

Μ` ένα περιστεράκι μάλωνα

ζήλεψα τα φτερά του

κι` από τη σκέψη έκλαψα

μες στη γλυκολαλιά του.

Κι` έτσι περνούσαν οι καιροί

φυσάει βοριάς κι` αγιάζι

σβήστηκε η φλόγα στο κερί

μα η ζωή, δικάζει.

Περιστεράκια να` χει η αυλή σου

σαν νυχτώνει, σαν βραδιάζει

να` ναι πούπουλο η ψυχή σου

μη γνωρίζει το μαράζι.

Πέτα με τ` άσπρα πουλιά

άκου ανοιξίασε ψυχή μου

είναι οι Μάηδες χαρά

δυόσμος βγαίνει στην αυλή μου.

Δυόσμος, ρίγανη, θυμάρι

των περιστεριών φωλιά

κει που κατοικούν οι γλάροι

στης πλανεύτρας τα φιλιά.

Προβολές: 20

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services