Ένας αγέρωχος αετός

[ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ]

Ένας αγέρωχος αετός

Ένας αγέρωχος αετός πετάει ψηλά στον θόλο του ουρανού

Τα σύννεφα παραμερίζουν αμέσως στο αρχοντικό πέταγμά του

Χρυσά ρόδα χυμούν απ’ τον δίσκο του ήλιου του φωτεινού

Που στεφανώνουν τα τεράστια γκριζόλευκα φτερά του.

 

Τα βουνά αγαλλιάζουν καθώς τα ακουμπά με τη σκιά του

Τ’ ολογάλανο ποτάμι γαργαρίζει απ’ την ανείπωτη χαρά του

Τα δέντρα τον χαιρετούν σαλεύοντας τα δροσερά τους φύλλα

Κι η καρδιά του ανθίζει μες στου φθινοπώρου την κιτρινίλα.

[ΠΕΤΡΟΣ ΛΕΜΠΙΔΑΡΑΣ]

Πραγματικά το δημιουργημά σου καθρεπτίζεται με συλλογιστική ανεικόνιση ειλικρινώς υπέροχη ! ! !

[ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ]

!!!