Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Στη ζωή αμαρτωλοί

Μαζευόμασταν οι φίλοι
σε μικρά καφέ και μπάρ
κάθε μέρα και πιο λίγοι
πάντα γύρω στις εφτά

Κάποιου ο έρωτας είχε φύγει
κάποιος ήθελε λεφτά
κι όσοι είχαμε απομείνει
ζούσαμε με δανεικά

Η ζωή μας τυραννούσε
η δουλειά ήταν σκλαβιά
και κανείς μας δεν ρωτούσε
αν κάποιος τον αγαπά

Τέτοιοι ήτανε οι άνθρωποι
τέτοια και η εποχή
στη ψυχή είμασταν άγγελοι
στη ζωή αμαρτωλοί

Το τσιγάρο καίει στα χείλη
για να ξεχνάει το μυαλό
κι οι καλές στιγμές στη μνήμη
θόλωναν απ’τον καπνό

Σαν ερχότανε το βράδυ
πάντα μελαγχολικό
η ελπίδα στο σκοτάδι
έφευγε με βήμα αργό

Κωνσταντίνος Ντζούνης © Φεβρουάριος 1999

Προβολές: 65

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 9 μέλη

Σχόλιο από τον/την Χαράλαμπος Γιαλαμάς στις 28 Μάιος 2018 στις 10:52: ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΗ ΗΘΟΓΡΑΦΙΑ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗς ΓΡΑΜΜΕΝΗ ΜΕ ΡΕΑΛΙΣΜΟ.

Σχόλιο από τον/την Stauroula Chronopoulou στις 28 Μάιος 2018 στις 18:51: *******************************************************

Κωνσταντής ,

Εύγε ! ! !

Συνετή xρήση των λέξεων συνυφασμένες

στην Πραγματικότητα του 'ΣΗΜΕΡΑ' . & _

ΛΑΜΠΕΡΕς ΜΑΓΙΑΤΙΚΕς ΕΣΠΕΡΕς ! ! !

ΓΕΙΑ ΜΑς ! ! !

* Λ Α Μ Ψ Η *

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 28 Μάιος 2018 στις 23:03: μου θυμίζει το τραγούδι έρημα κορμιά...

δεν πειράζει αν μείνεις χωρίς τους φίλους σου,

φτάνει να νιώθουν ότι έπραξαν καλά.

καλημέρα σας.

Σχόλιο από τον/την Ιωαννης στις 29 Μάιος 2018 στις 10:38: κι οι καλές στιγμές στη μνήμη
θόλωναν απ’τον καπνό

μελαγχολία μα και άψογος λυρισμος

μπράβο