Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

[Βασιλεία Τσάκλη]

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ


Ένα ποτάμι δημιουργίας
κυλάει στο μυαλό και με καλεί
να ψάξω για φάρο λησμονιάς
να αφεθώ στη σιωπή.

Ένας κήπος από αγκάθια
ποτίζεται με γλυκό νερό
τόσο που τα μαλακώνει
σαν γαρύφαλλο απαλό.

Έτσι άρχισα να γράφω
στης ζωής μου τα χαμένα
πήρα μελάνι και χαρτί
κι στόλισα αγκάθι μ' αίμα.

Πέρασα με λαμπερή χρυσόσκονη
ό,τι με πονά και βασανίζει
σαν να μην έμεινε ποτέ
τα σωθικά να στροβιλίζει.

Η μελαγχολία ήτανε μικρή
μπροστά στο πλούτο της γραφής
έμοιαζε να χάθηκε για πάντα
στο σύμπαν μιας μοναδικής στιγμής.

Μα η πένα φάνηκε ανεπαρκής
να διώξει τη θλίψη μονομιάς
χάρισε για λίγο ελπίδα
να επιστρέψει το πλοίο της χαράς.

Όμως η τέχνη είναι εδώ
να δίνει μια θύελλα ονείρου
να φέρνει το πλοίο στο λιμάνι
αναδύοντας ρυάκι μύρου.

[Παντελής]

ζούμε όταν γράφουμε και ας δοξάζουμε τον Θεό.