ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

[Βασιλεία Τσάκλη]

ΕΠ-ΑΝΑΣΤΑΣΗ

 

Ήσουνα ο νους στον κόσμο

Με όνειρο την αλλαγή

Η μορφή σου άνοιγε δρόμο

Προς μια άλλη γη.

 

Μα ήρθε το ντουφέκι

Την ύστερη στιγμή

Τέλος να βάλει έβρει

Στη σκέψη σου την δυνατή.

 

Μαζί με σένα

Που δωσες ψυχής αίμα

Χάθηκε κάθε ελπίδα

Για φωνής κηλίδα.

 

Ήσουνα ματιά σε δάσος

Από χέρια εχθρικά

Είχες της καρδιάς το Θράσος

Να βλέπεις πάντα πιο ψηλά.

 

Μα ήρθε το μαχαίρι

Να σου πάρει τη μιλιά

Κόκκινο βάφτηκε αστέρι

Στ’ ουρανού τη σκοτεινιά.

 

Πάντα θα είσαι το σημάδι

Που δεν πέθανε ποτέ

Θα φεύγει κάθε ένα βράδυ

Στη μνήμη σου αρχηγέ.

 

Και αυτοί που πίστεψαν

Πως κέρδισαν στην αρχή

Στη κόλαση δεν ύμνησαν

Κάποιας ελιάς κλαδί.