Εμένα που τραγούδαγα.

[Αρτέμης Αξαρλής]

Κουπλέ

Περίμενα να ρθείς ζωή

ευχή ντυμένη και, γιορτή,

να σεργιανίσεις πλάι μου

σαν μάνα, αδελφή μου

μα ήρθες, σαν καταστροφή

κρυμμένη πίσω απ’ τη στροφή

να κλέψεις αναπάντεχα

την τρυφερή ψυχή μου.

 

Ρεφρέν

Εμένα, που τραγούδα,

για σένα τη σπουδαία

και, πίστευα στα όνειρα

που κάναμε, παρέα.

 

Κουπλέ

Αλήθεια, πως  το σκέφτηκες

απότομα και, έκοψες

το νήμα που μας έδενε

μη ήσουν θυμωμένη?

Αφήνοντας, ένα γιατί

στην αποτρόπαια στιγμή,

που έβλεπες αχάριστη

το χάρο να, με παίρνει.

 

Ρεφρέν

Εμένα, που τραγούδα…