Ο καθρέφτης

[Ατάλαντος ποιητής]

Σε έναν καθρέφτη κρύφτηκα περίτεχνα για χρόνια
πίσω από τζάμια και γυαλιά κρυβόμουνα αιώνια
μήπως με δουν φοβόμουνα και σπάσουν τα γυαλιά μου
και μέσα από αυτά κοιτάξουνε και δουν τη μοναξιά μου..

Σκεφτόμουνα δυσοίωνα ,κρυβόμουνα τα βράδια
τα τζάμια μου τα ένωνα με αγκαλιές και χάδια,
οι μέρες όμως πέρασαν και ήρθαν οι τριβές
ό,τι παραπονιότανε τ' άφηνα στο χθες

Η κόρνα όμως δεν άργησε πολύ για να σημάνει
το φτου ξελευθερία, το μέσα μου να γιάνει
τα μάτια μου φοβόμουνα ευθέως να αντικρίσω
δίχως φακούς συγκλίνοντες ας δω και ας δακρύσω..

Τώρα ελεύθερος πονώ,χαίρομαι και γελάω
σε νέα μονοπάτια μονάχος σεργιανάω
μάθε να ζεις με την ψυχή και πίσω μην κοιτάζεις
τότε μονάχα θα μπορείς συνέχεια να ακμάζεις...

[Χρήστος Σκανδάμης]

Φιλοσοφημένο

[Δημήτριος Γκόγκας]

Συμφωνώ και με ρυθμό!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

[Ατάλαντος ποιητής]

Σας ευχαριστώ πολύ!