Πρώτο της Άνοιξης λουλούδι ...

[Στιχοπλάστης]

………………………………………………

Φύγε χειμώνα κρύε από τα μέρη μας,

της άνοιξης το πρωτινό λημέρι,

κατέφτασε το ανθισμένο ασκέρι μας

λευκό του Γάλανθου χιονάτο περιστέρι …

.

Δειλά ξεπρόβαλε το άσπρο λουλουδάκι μας

πρώϊμο της άνοιξης δυσθ’ώρητο χαδάκι

στη χιονισμένη ράχη πρώτο τραγουδάκι μας

διαμάντι εύθραυστο, χρυσό δαχτυλιδάκι …

 

Του Ερμή του Μέγιστου, -ανατροφέα μας-,

δώρο στον πολυμήχανο Οδυσσέα.

«Μώλυ» σε λέει στη γλώσσα την αρχαία μας

ο Όμηρος, βοτάνι απ’ τα σπουδαία …

.

Γάλανθος και χιονώδης ονομάζεσαι

στο χιόνι επάνω να ανθίσεις βιάζεσαι,

του σκότους τά άγρια στοιχειά δε σκιάζεσαι

με το βοριά στην παγωνιά θυμιάζεσαι …

.

Σκορπάει πλάϊ σου η κάθε λησμονιά μας

της Κίρκης βάσανο, αγάπη του χιονιά.

Σε έψαχνα φέτος, θα ήταν η χρονιά μας

εγώ ένας άνθρωπος, εσύ μια μορφονιά …

.

Δεν θα μπορούσε κανένας να χωρίζει ‘μας

θά ‘ταν η αγάπη εκείνη που σπανίζει

που σαν πετάει στις καρδιές ραγίζει ‘μας

που αυτόν τον κόσμο και τον άλλον συγκλονίζει …

 

………………………………………………………… 

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

Ωραιότατο Στιχοπλάστη !!!