Το πάθος του ασκητή

[Γιώργος Χουρμούζιος]

Νιώθοντας το ψυχρό σφίξιμο στο μυαλό
την ηδονική ζεστασιά στο στομάχι
είναι όμορφα...
Το άγγιγμα σου ξυπνά τις επιθυμίες που σιωπούν
Στην αγκαλιά σου...
Το εφήμερο γίνεται αέναο
η βροχή δεν μ' ενοχλεί χορεύω στους ρυθμούς της
μπαίνω μέσα σου...
γινόμαστε ένα στον καταρράκτη της έκστασης
στο παράτολμο κολύμπι στη λίμνη του έρωτα
Ήμουν κάμπια
μετουσιώθηκα σε χρυσή πεταλούδα
το μέλι στα χείλη σου γλυκαίνει την πίκρα που μου άφησαν
Προσφέρεις στον ασκητή αυτό που επιθυμεί
Δεν μ' εξιλεώνει ο Θεός
Μ' εξιλεώνεις εσύ.

[Παντελής]

κι άγιοι υπήρξανε σαλοί κατά τον κόσμο!!!

[Nefeli riga]

Πολύ ωραίο.!!και άκρως ερωτικό.!!!