ΑΣ ΕΦΤΑΣΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ

[Παντελής]

ΑΣ ΕΦΤΑΣΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ

Με ξεχνούν δικοί και φίλοι,
Γιατί τους κάνω ρεζίλη,
Και τη πίκρα απ’ τα χείλη,
Διώχνουνε γάτες και σκύλοι.

Μα ας έφτασα στον πάτο,
Δεν το βάζω άλλο κάτω,
Με το συναξάρι γιομάτο,
Θωρρώ την φλεγόμενη βάτο.

Δεν έχω δουλειά και σπίτι,
Με φωνάζουνε αλήτη,
Μα έχω πλάι τον προφήτη,
Όπως το φτωχό σπουργίτι.

Μα ας έφτασα στον πάτο,
Δεν τα κάνω άνω-κάτω,
Να τα πιω κάποιο Σαββάτο,
Στην υγειά της άσπρο πάτο.

+ 1/4/14
Παντελής.
πρωταπριλιάτικο ψέμα δεν σας λέω,
και του χρόνου!!!!με την αλήθεια μας όμορφο ψέμα.

[Νατάσα Κουμπούνη]

Δύσκολο να φτάσει κάποιος στον πάτο Παντελή, γιατί όταν φτάσει ανακαλύπτει προς λύπη του, ότι υπάρχει κι άλλο κάτω, δυστυχώς...

Καλό μήνα να έχεις!

[Ειρήνη]

Aλίμονο να το έβαζες κάτω Παντελάκο μου!!!

Από τον πάτο ξαφνικά πάλι βρίσκεσαι στα ύψη!

Ο στίχος σου πολύ ωραίος!!!

Καλό μήνα!

[Nefeli riga]

Ομορφο!! με τον ρυθμό του,  καλο μηνα και απο εδω.

Και βεβαια δεν τα βάζεις κατω..δεν χρειαζεται.

[Δημήτριος Γκόγκας]

Καλό σοσυ βράδυ Παντελή. Πάντα στον ρυθμό που μας έχει συνηθίσει....................

[Πάρης Παπανικολάου]

Πολύ ωραίο Παντελή !!!!!

Καλό μήνα !!

[Celestia]

Πολυ ωραιο!!!!!!

Καλο μηνα Παντελη!

[Παντελής]

Νατάσα συμπάθα με δεν θα φτάσω στον απόπατο, εφόσον δεν θέλω.

[Νατάσα Κουμπούνη]

Δεν μιλούσα για σένα Παντελή... προφανώς παρεξήγησες... μιλούσα για εμένα και γενικότερα για τον άνθρωπο. Μέσα από την προσωπική μου εμπειρία έμαθα πως τελικά "το έπιασα πάτο" είναι μια φράση τελείως λανθασμένη... από τα δύσκολα υπάρχουν πάντα τα δυσκολότερα και σίγουρα τα δικά μου δυσκολότερα, για κάποιους άλλους ανθρώπους μπορεί να είναι απλά η καθημερινότητα τους.... Και ναι, ανεξάρτητα από το αν βρισκεσαι πριν το πάτο στον πάτο ή ακόμη πιο κάτω, πρέπει να είσαι πάντα αγωνιστής γιατί αλλιώς δεν επιβιώνεις!
Όταν κάνω ένα σχόλιο σε κάποιο ποίημα δεν αναφέρομαι στον ποιήτη αλλά στο ποίημα του. Και κάνω σχόλιο μόνο αν τα λόγια του συγκεκριμένου ποιήματος με έχουν αγγίξει...