Της κοινωνίας … νόμοι.

[Αρτέμης Αξαρλής]

Το μίσος, που εκπαιδεύει την συνείδηση

θανάσιμο του πλήγμα να επιφέρει

δικαίωμα, προσδίδει στην εκδίκηση

να οπλίζει φθονερά, …άμυαλο χέρι.

Το θράσος, που στην διδαχή αντιστέκεται

ανήθικα και, δίχως παρρησία,

με πείσμα, ελαφρόμυαλα αποδέχεται

πως  δίκαιο, είναι μόνο η αδικία.

 

Το πάθος, σαν στερείται αυτοσυγκράτηση

την λογική, επιπόλαια θολώνει

αυθόρμητα,  παρέχει συμπαράσταση

στο λάθος, να μην λέει ποτέ, συγγνώμη.

Ο  έρωτας,  που δεν εναντιώνεται

σε  ζήλειας,  παρορμητικό αγκάθι

…γονατιστός συνέχεια, θα πληγώνεται

στολίζοντας  τα ίχνη του, με δάκρυ.

 

  Σ’ ενάρετη φιλία, αν υπεισέρχεται

των συμφερόντων, άγρια διαμάχη

ανάλγητα, προδίδει η προδίδεται

μαζί τους, δεν μπορεί, να συνυπάρχει.

Η  αλήθεια, σαν φημίζεται εφάμιλλη

με ψέματα, που αμφισβητούν την τόλμη

στους  μύθους, παραμένει απαράμιλλη,

δεν την ανέχονται, της κοινωνίας … νόμοι.