Γης Μαδιάμ.

[Αρτέμης Αξαρλής]

Μου είπαν, αν στηρίξω

το σχέδιο το πρώτο

μαστίγιο και, καρότο

θα ήταν απαλό.

Κι’ εν πάση περιπτώσει

υπό σκιάν του φόβου,

μια  πτώση της  ανόδου,

δεν  ήταν σοβαρό.

 

Μου είπαν, μην αρνείσαι

το δεύτερο, ελαφραίνει

χαρούμενος  θα είσαι,

με άνετη ζωή

ωστόσο, παρεκτράπει

ταχέως,  στην πορεία

και, μ’ έχει η εφορία

στο κάδρο, ως  μπαταχτσή.

 

Μου είπαν, άμα σκύψεις

στο τρίτο, θα χει  γλύκα

γιατί,  κρατάς  για  προίκα

το δέκα, το καρό.

Στα  γρήγορα άλλο, ένα

μην το σκεφτείς διόλου

αφού, έγινε συνήθεια,

δεν είναι τρομερό.

 

Έτσι, απλώς  μου μπήκε

στου μεθυσιού την ζάλη,

ιδέα στο κεφάλι

δίχως, πολλά σαρδάμ…

Πριν  καταπιείς την φόλα,

δεν  πιάνεις  την μαγκούρα

και, να τα κάνεις  όλα

που  λεν, γης  Μαδιάμ.

[Παντελής]

δεν σφάξανε καλέ,

να σκάω για τους κυριλέ,

εγώ θα κάνω χαβαλέ,

και στο φινάλε τους λέω αλέ!!!!!

καληνύχτα Αρτέμη.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

[Katia]

πααααρα πολυ καλο!!!!!!

πανεξυπνος στιχος με χιουμορ.. καυστικοτατος και οπως παντα... τεχνικα αψογος!!!