Το χειροκρότημα....

[bvas]

Η  μοναξιά σε κερδίζει σιγά σιγά, μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, ανάμεσα σε σκυμμένες φωτογραφίες, φωτογραφίες δακρυσμένες που σε κοιτούν ντροπιασμένες. Το κερί στάζει καυτό, λερώνει και καίει στην ψυχή μου, η φλόγα καίει τα σωθικά μου, αλλά τίποτα δεν αλλάζει. Μένουν στάσιμα όλα, η νύχτα, το σκοτάδι τα ρολόγια κολλημένα χάλασαν και αυτά. Η αγάπη μου βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί, νιώθω ότι θες να φύγω το νιώθω εδω που είμαι μόνος. Γιατί αφήσαμε τα απωθημένα μας να κάνουν κουμάντο, γιατί δεν τα πνίξαμε, δεν είχαμε θάρρος το χάσαμε και αυτό. Βλέπω τους στεναγμούς μπροστά μου να γελάνε με την εικόνα μου, με απομακρύνουν από σένα κι άλλο κι άλλο. Το βλέμμα μου κολλάει στην κουνιστή πολυθρόνα πάει και έρχεται, τρίζει μόνη της πριν από λίγο καθόμουν εκεί έκλαιγα και ταλαντευόμουν μεθυσμένος από την απραγία , μεθυσμένος από το συναίσθημα της λησμονιάς. Το έχασα πάει, πρέπει να το συνειδητοποιήσω, η αξίες χάθηκαν μα με έμαθες να προχωρώ μόνος, να ξανοίγομαι και ας μην ξέρω κολύμπι. Νιώθω την αλμύρα την αύρα σου και θέλω να κλείσω τα μάτια να μείνω εκεί σαν κινηματογράφος να παίξω το έργο που θέλω, το τέλος μια μέρας βαδίζει με το τέλος μας, λείπεις μα μπορούμε να παίξουμε για λίγο μόνο για λίγο να πάρουμε το χειροκρότημα και μετά ας χαθούμε. Θέλω να το ακούσω έστω για λίγο, να το πάρω να δραπετεύσω στους δρόμους μόνος με σκυμμένο κεφάλι ξένος ανάμεσα σε ξένους .

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*
Πολύ όμορφο γραπτό !!!

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*
Μπράβο σου ... γραπτό για χειροκρότημα !!!

[Δημήτριος Γκόγκας]

.....το τέλος μια μέρας βαδίζει με το τέλος μας..... Δεν είναι καθόλου άσχημο το γραπτό.....

[Ειρήνη]

Από την καρδιά κατ' ευθείαν στο χαρτί!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πανεμορφο!!!

[Βαιος Μεταξογιεννης]

βαθιά μοναξιά...βαθιά ουλή...από τη ρωγμή χωρά ολόκληρη ζωή!!!!!!!!!!