Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Τα σπίτια στο Καπέσοβο

Τα σπίτια στο Καπέσοβο,
ο Πλάστης τα 'χει κάνει,
με πέτρα του Άθω, και πηλό
βαθιά απ' τον Ιορδάνη.

Τα 'ναι κοντά στη μάνα-γης ,

τα 'ναι κοντά στο χώμα,

ιδρώνουνε τον Αύγουστο,

κρυώνουν το χειμώνα,

πίνουν το μύρο της βροχής
και τ' άρωμα της γύρης,
μεθούν οι τοίχοι κι η σκεπή,
μεθάει κι ο νοικοκύρης

ρίχνει το ντέρτι το βαρύ,
την πίκρα που τον τρώει,
απάνω απ' το θολό μυαλό,
κάτω στ' ογρό κατώι,

χώμα να σμίξει και νερό,
ν' ανθίσει, να βλαστήσει,
να γίνει γερο-πλάτανος
και μαύρο κυπαρίσσι,

με τη ζυγιά του να 'ρχεται
ο γκιώνης να λαλάει,
τη μοίρα την ανθρώπινη
σα μάνα ν' αγαπάει.

.....................................

Τα σπίτια στο Καπέσοβο,

τα δίπατα παλάτια,

να τα κοιτάς με ντροπαλά
χαμηλωμένα μάτια.

Ά.Π

Αλωνάρης του 2012

Προβολές: 133

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 6 μέλη

Σχόλιο από τον/την λακωνικός στις 18 Μάρτιος 2013 στις 2:47

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 18 Μάρτιος 2013 στις 14:05: πίνουν το μύρο της βροχής
και τ' άρωμα της γύρης,
μεθούν οι τοίχοι κι η σκεπή,
μεθάει κι ο νοικοκύρης

Τη δικιά μου μέθη να δεις όσο το διαβάζω και πάω κάτω!!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 19 Μάρτιος 2013 στις 17:57: Καταπληκτικο!!!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 20 Μάρτιος 2013 στις 0:54: Τα σπίτια στο Καπέσοβο,

τα δίπατα παλάτια,

να τα κοιτάς με ντροπαλά
χαμηλωμένα μάτια.

έτσι τα κοιτώ κι αυτά και τα δημιουργήματά σου...