Της ψυχής μας το στέκι
Αρχόντισσες λέξεις. Άπληστες, άχρηστες, αλήτισσες λέξεις. Γλώσσα αθέλητα μεγάλωσα στη γλώσσα μου ελληνική. Αθέλητα κάηκα στους ώμους από εκείνους τους ήλιους που χτυπάνε στη νησιώτισσα πέτρα κι αντανακλούν σε όλο το σύμπαν το ελληνιάρικο. Τη βίλα του κορμιού μου, αναρχικά γονίδια κατέκλυσαν αθέλητά μου. Το νερό έμαθα να το διψάω με αυτά τα τέσσερα γράμματα τα γάργαρα, το όνομά μου με τόνο σωστό στο γιώτα του, τους κανόνες ευγενείας και αγενείας, τις έσω μου σκέψεις, τα ονόματα των φίλων μου, της μάνας μου, των ονείρων μου. Οι λέξεις με ξεκινούν κι εγώ ξεχύνομαι. Η ανθρώπινη ζωή δε διάγεται στη σιωπή αν το σώμα είναι φτιαγμένο όπως πρέπει. Μεταξύ των σπάνιων διαμαντιών της σιωπής, που εξορύσσει μονάχα ο έρωτας και ο θάνατος και τίποτε άλλο, εκτός ίσως της ελπίδας και του φόβου για έρωτα και για θάνατο, τόνοι λασπολέξεων υπάρχουν, λέξεων πικρών και σκληρών σαν κοτρώνες, που αφήνουν χώμα στα νύχια και μέχρι και τα διαμάντια λερώνουν συχνά. Κοιμάμαι και ξυπνάω και ό, τι μαθαίνω, ό, τι ξεχνώ, ό, τι ανασταίνω κι ό, τι σκοτώνω είναι λέξεις.
Πάντοτε, όμως, ένα βήμα πριν τον Λόγο. Εξ ου και παράλογες. Ο Λόγος είναι η ομορφιά, η λέξη είναι το όμικρον το μι το όμικρον το ρο και ούτω καθεξής. Ο Λόγος είναι η αγάπη. Ο Λόγος λιτός, οι λέξεις φλύαρες. Για να περάσεις στο Λόγο, στον πάλλευκό του βράχο, τον καθισμένο σε ωκεανό ήρεμο, οφείλεις να ματώσεις πάνω στα κοφτερά χαλικάκια των λασπωμένων λέξεων. Δεν αρκεί πάντα η λάβα της σιωπής. Γιατί και στη σιωπή συλλαβίζεις το όνομα αυτού που αγαπάς, και στη σιωπή ακούς μέσα σου ένα τραγούδι, και στη σιωπή σου που είναι των άλλων κώφωση, εσύ φλυαρείς μέσα σου λέξεις αρχόντισσες. Εσύ ζητιανεύεις το χρυσάφι της, ζωάκι που σε είπανε άνθρωπο κι εσύ για να το γιορτάσεις «όπα άρθρωσες».
'
Μπράβο σου !
Οι Αρχόντισσες λέξεις σου με άφησαν άφωνο και με γέμισαν περηφάνια !
Μόνο μπράβο έχω να πώ !!!
Κι εμένα άφωνη οι λέξεις και οι εικόνες που διάλεξες να βάλεις ως απάντηση....ευχαριστώ!
Εξαιρετικο!!!
:-)
παράξενα καλό !!!!
γιατί παράξενα;
Αρχοντισες λεξεις......Των Ελληνων θεες η ΔΟΞΑ των γραμματων.
Μραβο!!!!!
γιατί η αρχή δεν με κεντρίζει , προχωρώντας όμως με κερδίζει και στο τέλος μου αρέσει !!! παράξενο γιατι αν κάτι συνήθως δεν με κεντρίσειι απο την αρχή δεν με κερδίζει καθόλου !!!
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2025 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά