Το κύμα

[COSMIEL]

Φύσα αγέρα δυνατέ τα δέντρα να κουνήσεις  να πέσουν τα ξερόφυλλα στη γη να ξαποστάσουν  κι όταν θα έρθει η βροχή μη τα μετακινήσεις  μαζί κι αυτά να πορευτούν, μακριά θέλω να φτάσουν, αφού σε κάποιο φύλο εκεί στο πιο ψηλό το δέντρο  τόπιασα και ζωγράφισα το μέρος της καρδιάς, το βέλος που τη χτύπησε και πέτυχε το κέντρο  κι έτρεξε αίμα σα νερό, αίμα πληγής γλυκειάς, κι όταν θα πάει στη θάλασσα με την πολλή φουρτούνα  θα γίνει το μεθυστικό, το κύμα θα ημερέψει,  θα σταματήσει το θυμό κι αυτό το ταρακούνα  κι έτσι πως θάναι ήσυχο θάρθει να σε γυρέψει, για να σου πει πως έγινε για σένανε αγάπη.!!! Κάθε φορά που το θωρείς το κύμα μη φοβάσαι, σταλμένο από μένανε, σου λέει και υπογράφει  πως πάντα θαμαι δίπλα σου, αυτό να το θυμάσαι.!!! Κώστας Απηλιώτης.

[Ειρήνη]

Πέτυχες κέντρο!! Θαυμάσιο!!!

[Ειρήνη]

[NO]

Φίλε Κώστα πραγματικά διάβασα και δεύτερη φορά το ποίημα σου και φοβάμαι πως θα το κάνω για πολλές ακόμα, προκειμένου να το απολαύσω ξανά και ξανά, και ίσως για να αποστηθίσω κάποιους στίχους του. Μαγευτικό το αποτέλεσμα, υπέροχο το όλο. Σε θεωρούσα ποιητή, όχι θαυματοποιό. Σε συγχαίρω.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Kαταπληκτικο!!!

[Κατερίνα]

καλογραμμένο κι όμορφο!

πολύ πολύ μού άρεσε

[alter ego#--ξινή]

Συμφωνώ με τους φίλους μου από πάνω!

Καταπληκτικό!!

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Πολύ όμορφο Κώστα μαγευτικά πλασμένο.

[Κλάνων Άοσμος]

Μου άρεσε τόσο που έκλασα..

(Αόσμως)

[Nick Renito]

Πολύ καλό!..