ΣΙΩΠΗ

[marakos]

-Αντωνάκη,Aντωνάκη, εγγονέ μου..

-ποιά είσαι σύ κυρά μου,που τολμάςς να με αποκαλείς “εγγονό” σου?

-Είμαι η γιαγιά σου Αντωνάκη..

-για να σε δώ απο κοντά..

-νάμαι δίπλα σου,τώρα με γνώρισες Αντωνάκη, ?

-μπρρρρ..η Πηνελόπη Δέλτα !

-συγνώμη αν σε τρόμαξα εγγονέ μου !

-μπά,εγω δεν τρομάζω με τίποτα,είμαι χοντρόπετσος απο μικρός !

-το βλέπω Αντωνάκη !

-για πέσ μου τωρα,εσύ γιατί αυτοκτόνησες ?

-γιατί μπήκανε οι Γερμανοί στην πατρίδα μας και δεν μπορούσα να τ αντέξω !

-εγώ όμως το άντεξα γιαγιά και δεν αυτοκτόνησα !

-αυτοκτονεί όμως ο λάος,αντί για σένα αναίσχυντε !

-εγώ φταίω που δεν περιμένανε να σωθούνε?

-ΣΙΩΠΗ !

Μαράκος

[NO]

Φίλε Μαράκο θα με τρελάνεις. Θα ήθελα όμως στο τέλος να του έριχνε και ένα χέρι ξύλο. Είσαι απίθανος φίλε μου. Γουστάρω πολύ. (Δεν έβαλα το σε... για να μην παρεξηγηθούμε)

[marakos]

ΚΙ ΟΜΩΣ ΛΙΓΟΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ,ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΩΜΙΚΟ, ΤΟ "ΣΙΩΠΗ" ΕΙΝΑΙ ΣΚΑΛΙΣΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΗΣ.ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΑΦΩΝΟΣ !

[NO]

Το γνωρίζω φίλε μου. Αλλά αφού συνομίλησε με τον Αντώνη θεώρησα ότι προλάβαινε να του ρίξει και ένα χέρι ξύλο. Έχεις βάλει και την παύλα του διαλόγου πριν την σιωπή, οπότε δείχνει διάλογο, και δεν με παρέπεμψε στην επιτάφια αναγραφή της λέξης ΣΙΩΠΗ.

[marakos]

¨ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ,ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΑΦΩΝΟΣ !!!