Ετσι να φεύγεις,να με αφήνεις πώς μπορείς??

[Aνδριάννα Θ.]

Ένα ποίημα που εκφράζει
Της καρδιάς τα δεδομένα 
Ένα στίχο που να σκιάζει
Της ψυχής τ’ απωθημένα
Μα όπου κι αν σε ψάξω
Μια σε βρίσκω μια σε χάνω
Τώρα πλέον θα αράξω
Και Δεν παίζει να σ’ αλλάξω 

Αδιάφορος το ‘παιξες 
Τώρα καιρό
Να σε πείσω δεν μου ήταν 
Ποτέ αρκετό
Να σε ψάχνω να σε βρίσκω 
Μήπως λίγο σου μιλήσω 
Μα εσύ να εγκαταλείπεις
Να φοβάσαι να το πεις 
Και να κάτσεις να μιλήσεις
Δεν αντέχεις δεν μπορείς

Έτσι να φεύγεις να μ’ αφήνεις 
πως μπορείς??? 
Έτσι να με πνίγεις 
Δεν μπορείς… 
Απλά να Εξαφανίζεσαι 
Δεν θέλεις να με ξέρεις
Κι αν ποτέ με σκέφτεσαι 
Δεν παραδέχεσαι… Δεν θέλεις 

Έτσι κ’ εγώ με την σειρά μου
Σε διώχνω απ’ την καρδιά μου
Σε βγάζω απ’ τις σκέψεις
Που είχες κάνει διαρρεύσεις 
Το κάνω για καλό μου
Για να βρω τον εαυτό μου
Δεν πρόκειται να χάσω
Και θα σε ξεπεράσω 
Δεν παίζει να χαθώ
Δεν παίζει να ξεπέσω
Απλά θα προσπεράσω
Κι έτσι θα σε ξεχάσω 

 

 

 

Ανδριάννα Θ.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

[Παύλος Μελάς]

πολύ  ωραίο!!!!!!!!

[NO]

Δώστου να μάθει! Αρίβα μουτσάτα.!

Ωραίο το ποίημα σου με ακόμα πιο ωραίο τέλος.

[Aνδριάννα Θ.]

του δινωω :)