Μονάχο δέντρο στο κέρινο βουνό

στραμμένο με βλέμμα ξεπλυμένο στο φεγγάρι

που πνίγεται και αυτό στην ώχρα της νεφέλης

Κεχριμπαρένιο δάκρυ ο αναστεναγμός

πέτρωσε στο δαρμένο κορμό απομεινάρι

το εσμίλευε η απώλεια της κυψέλης

Μονάχο δέντρο στο πένθιμο βουνό

εκλιπαρεί με νεύμα ξέπνοο κουφάρι

που εκώφευσε και αυτό την ώρα της Κυβέλης

Απολεσθέντος καημός ο δισταγμός

άλειψε στον ρημαγμένο του φλοιό αστάρι

βουητό το αλύχτισμα άφωνης αγέλης.

Προβολές: 170

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 2 Νοέμβριος 2012 στις 10:56
Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 2 Νοέμβριος 2012 στις 10:57

καλημέρα Κωνσταντίνα!!!

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 2 Νοέμβριος 2012 στις 11:26

Ευχαριστω Γρηγορη την καλημερα μου!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 2 Νοέμβριος 2012 στις 13:18

Μονάχο δέντρο στο πένθιμο βουνό

Μονάχοι Άνθρωποι με ρημαγμένο τον φλοιό....

 

(σαν ξωκλήσια ερημωμένα που λέει και το τραγούδι)

 

Τέλειος παραλληλισμός σε ένα Ποίημα ξέχειλο ευαισθησίας!!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 2 Νοέμβριος 2012 στις 15:31

χωρίς φιλοφρόνηση, σε πιστεύω για άνθρωπο του πνεύματος Βάϊε κι ας στο έχω ξαναπεί..

χαίρεται!!!!!

Σχόλιο από τον/την ΤΥΨΕΙΣ στις 2 Νοέμβριος 2012 στις 17:47

Μου άρεσε πολύ !! συχαρητήρια

Σχόλιο από τον/την NO στις 3 Νοέμβριος 2012 στις 8:57

Βάιε καλημέρα. Απλό, τρυφερό, υπέροχο. Αν και ο τίτλος σε προϊδεάζει για την θεματική του ποιήματος που ακολουθεί, εντούτοις κάθε στροφή και κάθε στίχος σε παρασέρνει απαλά και ανάλαφρα σε μαγευτικές εικόνες και σε πλημμυρίζει με γλυκά συναισθήματα. Νοσταλγικό και τρυφερό συνάμα μου άφησε μια γεύση γλυκιάς μελαγχολίας, και μου αναζωπύρωσε ευαισθησίες που νόμισα ότι είχαν καταλαγιάσει στα ερμάρια της λήθης. Αν και γενικά θεωρώ ότι γράφεις αρκετά δύσκολα, για μένα τουλάχιστον και ας μη παρεξηγηθώ γι' αυτό, κάθε σου ποίημα αποτελεί πεδίο μελέτης, αφού το ένα συναγωνίζεται των άλλων σε ποιότητα, ευαισθησίες και συναισθήματα. Με ωραία γλώσσα και γραφή σε καθηλώνει και σε κάνει να ξαναδιαβάζεις το κάθε ποίημα από δύο με τρεις φορές, σε σημείο που κάποια στο τέλος να νιώθεις ότι προσπαθείς να τα αποστηθίσεις ολόκληρα ή τουλάχιστον ένα μέρος τους. Αυτό μου συνέβη με το ποίημα σου αυτό.  Βάιε ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 3 Νοέμβριος 2012 στις 10:24

Τις ευχαριστίες μου...............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την alter ego#--ξινή στις 3 Νοέμβριος 2012 στις 11:06

Τι να πω η έρμη μετά τον ποταμό του φίλου μας, από πάνω!

Με μια λέξη, θαυμαστό!!

Καλημέρα!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 3 Νοέμβριος 2012 στις 22:50

Εξαιρετικο!!!

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services