Αστροναύτης

[Νίκος Ζορμπaδάκης]

Κοιτούσα το φεγγάρι χθες το βράδυ
Κι είδα να λάμπει μια μορφή,
Ήταν τα μάτια σου μες το σκοτάδι,
Ήταν τα χείλη σου, ήσουν εσύ!.

Αστροναύτης θα γενώ
Ναρθώ κι εγώ στ αστέρια,
Για να σου πω , πως συμφωνώ,,
Να φτιάξουμε στον ουρανό,
Φωλιά με περιστέρια!....

Μιλούσα στη βροχή μέσα στην νύκτα
Και μούπε ότι μ αγαπάς
Κι εγώ σου είπα καληνύχτα,
Να με θυμάσαι όπου πας!..

Αστροναύτης θα γενώ
Ναρθώ κι εγώ στ αστέρια,
Για να σου πω , πως συμφωνώ,,
Να φτιάξουμε στον ουρανό,
Φωλιά με περιστέρια!....


28 Σεπτ. 2012

[Εύα Σμπώκου]

Πολύ όμορφο...ρομαντικό!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πανεμορφο!!!

καλησπερα

[Ειρήνη]

Πρώτο σουξέ, Νίκο!!!

[Τσακίρη Χαρά]

Ο ερωτας μπορεί να μας κάνει σαν παιδιά, σαν τρελλούς, σαν αστροναύτες, κοκ!!!

Αυτα είναι τα όμορφα της ζωης!!!!! Υπέροχο κομματι!!!!!