Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Πρώτη φορά

Σήμερα κοίταξα τον ουρανό
Πρώτη φορά
Με μάτια ανοιχτά
Σήμερα που έγνεψα στον χωρισμό
Ήρθε κοντά
Μια υγρή αγκαλιά

Δεν είσαι πια για μένα πουθενά
Πρώτη φορά
Σε νιώθω μακριά
Και η φωνή σου σιγοτραγουδά
Έναν σκοπό
Και σβήνει αργά

Μες στου παράλογου την λογική
Πρώτη φορά
Εμένα κοιτώ
Πού έχω φταίξει; Ποια είναι αυτή;
Μονολογώ
Μα εμένα θωρώ

Σκόρπια αισθήματα και ενοχές
Πρώτη φορά
Τα φταίω όλα εγώ
Μες στης ψυχής μου τις αλλαξιές
Μαύρο χυτό
Μανδύα φορώ

Μήπως γλυτώσω απ' την αλήθεια
Πρώτη φορά
Να σβήσω ποθώ
Δεν το μπορώ! Βαριά η συνήθεια
Να είσαι 'δω
Για πάντα εδώ!

Προβολές: 100

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 21 Σεπτέμβριος 2012 στις 0:17: αμεσότητα , ζωντάνια κι ουσία!

όλα υπέροχα

μού ' χεις λείψει Χαρά

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 21 Σεπτέμβριος 2012 στις 6:10: .

Ωραίο !!!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 21 Σεπτέμβριος 2012 στις 15:37: Υπεροχο!!!

Σχόλιο από τον/την Celestia στις 22 Σεπτέμβριος 2012 στις 1:52: Υπεροχο!!!!!

Σχόλιο από τον/την Nick Renito στις 22 Σεπτέμβριος 2012 στις 3:37: Της συνήθειας μια κόρη , λέγεται φθορά!.. Και πίσω από την φθορά , περπατά υπόκωφα αργά , αλλά σταθερά, η καταστροφή και η λέξη: "ΤΕΛΟΣ"!!.. .

Καλησπέρα Χαρά!...

Σχόλιο από τον/την Νίκος Ζορμπaδάκης στις 22 Σεπτέμβριος 2012 στις 14:12: Ο χωρισμός αφήνει βαθειές πληγές!.. Η ελπίδα όμως και η αυτοπεποίθηση , παρέα με τον χρόνο που κυλά, γίνονται οι καλύτεροι αρωγοί για την επούλωση των τραυμάτων ,αυτών!..

Οι νέες χαρές τρυπώνουν στην ζωή μας,σαν ακάλεστοι επισκέπτες , μα είναι εκείνες που σβύνουν δια μαγείας τον πόνο και την πίκρα!... Τότε το γέλιο χαράζεται στα χείλη μας και η λύπη συντρίβεται!..

Σχόλιο από τον/την Giorgos Parginos στις 10 Ιανουάριος 2013 στις 13:43: Ευχαριστώ πολύ... Καιρό ήχα να διαβάσω κάτι που να ακουμπίσει τόσο πολύ την ψυχή και το μυαλό μου....