Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Πλανήτης Ύπαρξη

Ένας πλανήτης τυλιγμένος με πλέγμα δόλιων άστρων αλαζονικών

πειθήνιων ζωών με προδιαγεγραμμένη τροχιά σε μια μαύρη τρύπα

παγιδευμένα στην μέγγενη ενός αρχέγονου εναγκαλισμού με τη ζωή

ένας πλανήτης σάρκινος με πορεία αιχμάλωτη, μοιραία προς το μαύρο

Απογυμνώνετε από φως

ραγίζει στην επιφάνεια

κομμάτια διασπείρονται

ακίδες στο νεκρό κορμί

Μια τεράστια αστρική ανθρώπινη αιμορραγία

μια ζωή που όσο περιστρέφεται ζαλίζεται...ζαλίζει

ένας περίλαμπρος μελλοθάνατος υπερκαινοφανής αστέρας

ένα πρόσωπο που οι ρυτίδες είναι παράσημα αδόκιμου πολέμου

χαμένου σε τραύματα αξεπέραστα... χρόνια κακοφορμισμένα και πυωδη

Ένας πλανήτης γυμνωμένος από την έννοια της ζωής, έρμαιο μετεωριτών

και φλογισμένων κομήτων που ξεθυμαίνουν την αδιάφορη ψύχρα της οργής

χτυπώντας με μανία μέχρι τον πυρήνα ένα κορμί παρακοιμώμενο και τρωτό

ένας πλανήτης που απώλεσε το κέντρο, τον πυρήνα, την τάξη την σαφήνεια

Κομμάτια σκόνης αστρικής σε τροχιά θανάσιμη

περιστρέφονται άδεια σαν τα χαμόγελα συνήθειας

αξιώματα ορφανά στον νοητό άξονα της φυσικής

θραύσματα του πλανήτη Ύπαρξη, απώλεια του Υπέρτατου.

Προβολές: 221

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 9 Σεπτέμβριος 2012 στις 23:18: ξεχωριστό κι ετούτο Βάιε!

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 10 Σεπτέμβριος 2012 στις 7:40: Ευχαριστώ αγαπητοί συνοδοιπόροι για τον χρόνο και τον κόπο σας!!!!!

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 10 Σεπτέμβριος 2012 στις 12:35: Κόπος δεν είναι σίγουρα Βάιε χρόνος όμως σίγουρα χρειάζεται για να δώσουμε την δέουσα προσοχή που αξίζουν τα πονήματα σου.

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 12 Σεπτέμβριος 2012 στις 5:03: .

Πολύ ωραίο , μα και τούτο

"Κομμάτια σκόνης αστρικής σε τροχιά θανάσιμη

περιστρέφονται άδεια σαν τα χαμόγελα συνήθειας

αξιώματα ορφανά στον νοητό άξονα της φυσικής

θραύσματα του πλανήτη Ύπαρξη, απώλεια του Υπέρτατου."

εξαιρετικό !!!!!!!!!!!!