Προμηθέας

[Ξένοιαστος Καβαλάρης]

Σκίζεις τις σάρκες σου

στο αντάμωμα του ονείρου....

Στίχους γράφεις σε ουρανούς

αόρατων ποιητών .....

Τραγούδια παίζεις,

τραγικές σιωπηλές σερενάτες

από το ρέκβιεμ της ψυχής σου ...

Του μυαλού σου τις περιστροφές !

Και σύ .... εκεί !!!.....

Με μια ηδονή ανεξήγητη....

Έρωτες ανέραστοι

μιας αδήλωτης εξουσίας

σε ανταριάζουν ...

Που πας ;

Έδωσες,

δίνεις,

μα δεν πήρες ....

Τι θες να πάρεις ;

Ούτε και συ το ξέρεις !!!.....

Κομμάτια μοιράζεις την ψυχή σου

και στα φάγανε λύκοι

που αλυχτούνε ...

Κι όμως ....

Έχεις ακόμα !!!

Αυτόκλητε κι απρόσκλητε

της ψυχής τους Προμηθέα,

γύπες και κοράκια σε περιμένουν

στο βράχο των δεσμών σου !!!

Τι άλλο να μας πεις !!!

Κοιμήσου εσύ ....

.... Ανήσυχα !!!

 

5 Αυγούστου '12 , μεσημέρι

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Γραμμένο φορτωμένο με ένταση και ιδιαιτερότητα!! Μπράβο!!

[Nick Renito]

Εικόνες, με αλληγορική έμφαση!...

Καλημέρα!.