Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΧΑΡΟΝΤΑ ΜΑΚΕΛΑΡΗ

Χάροντα μακελάρη,
Όπου κρατάς δρεπάνι,
Να σβήσεις το λυχνάρι,
Να μυρίσει λιβάνι.

Χάροντα μακελάρη,
Τη πρώτη του Γενάρη,
Δε θέλω τέτοια χάρη,
Ας κάνεις τον κιμπάρη.

Χάροντα μακελάρη,
Βαστώ από τη Μάνη,
Και με κουτσό ποδάρι,
Γυρεύω το λιμάνι.

Χάροντα μακελάρη,
Είμαι πια παλικάρι,
Δε τρέμω σα το ψάρι,
Και ας είσαι γομάρι.

+ 21/8/12
5:09 μμ
ΥΓΕΊΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΠΟΝΤΑΙ
ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΜΕΣΗΜΕΡΙ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΙΚΗ ΣΑΣ ΑΓΑΠΗ.
Παντελής.

Προβολές: 73

Σχόλιο από τον/την NO στις 21 Αύγουστος 2012 στις 19:07: Καλέ μου φίλε Παντελή. Δεν ξέρω αν το παρόν αποτελεί απλώς μια ποιητική σου έμπνευση, ή προέκυψε σαν αποκύημα μιας συναισθηματικής φόρτισης εξαιτίας κάποιων προσφάτων γεγονότων. Επειδή όπως και να έχει ο μακελάρης είναι κομμάτι της καθημερινότητας, που ποτέ δεν συνηθίζεται και πάντα πονά, θέλω να σου πω πως άγγιξες ευστοχότατα ευαίσθητες χορδές του ψυχισμού μας. Ωραίος ο μακελάρης σου.

Σχόλιο από τον/την Nick Renito στις 22 Αύγουστος 2012 στις 13:24: Πολύ καλό!..

Καλημέρα Παντελή!.

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 23 Αύγουστος 2012 στις 2:30: Τη χάρη δεν θα κάνουμε

εμείς στον μακελάρη.

Θα μπούμε για να μη μας βρει

μέσα σ' ένα πιθάρι

ή θα μεταναστεύσουμε

προς τον πλανήτη Άρη!