ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑ

[NO]

Μου λες πως νίκησα μα συ έχεις νικήσει

κατακαλόκαιρο κι εγώ μόνος κρυώνω

καίει φωτιά στα σωθικά που δεν θα σβήσει

για όσα έγιναν, απόψε,  μετανιώνω

 

Τι κι αν μιλάς, για νικητή και για χαμένο

στην αμμουδιά μ’ έχει ο χρόνος φυλακίσει

σαν το καράβι που ’χει μείνει βυθισμένο

να περιμένει την σκουριά να το τσακίσει

 

Κι εσύ μονάχη σαν το γέρο καπετάνιο

να περιφέρεσαι στο μόλο τώρα μόνη

να με κοιτάς, να σε κοιτώ, να μην σε πιάνω

ούτε τα χέρια σου να σφίγγουν το τιμόνι

 

Κι οι δυο να λέμε πως ο χρόνος θα νικήσει

μα πελεκήσαμε με σφύρα σε αμόνι

τις πεθυμιές μας, τα οράματα, την ζήση

και πορευόμαστε στους δρόμους τώρα μόνοι.  

 

                               Δ.Β.Κ

Πάνο μου, ξανά "έγραψα"

Ειρήνη μου, άντε να σε δω............

[NO]

Όχι παίζουμε

Επ΄ευκαιρίας αν δεν είναι καλό, ή είναι κακό ή άσχημο θα μου το έλεγε κανείς;

[NO]

Το ξέρω Κωνσταντίνα, ειδικά εσύ, αλλά θα περιμένω και άλλες απαντήσεις πριν πω την γνώμη μου, ή θα ανοίξω συζήτηση στο "Φορουμ".

 

[Ειρήνη]

Το στόμα μου ξαχείλωσε

στο ααα του και στο ωωω του

αλλά την κάνω άφωνε

προς το παρόν κι ωσότου 

να δω τι είναι η οσμή

κάρβουνου στην κουζίνα

κι αλίμονό μου και ουαί

μας έχει κόψει η πείνα

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Η καπετάνισσα νικά 

Μα δεν το λέει στα ίσια 

Πάνω στα λάθη του πατά 

Είναι θεά βουνίσια 

Μόνη ανοίγει τα φτερά 

Μόνη ψηλά πετάει 

Μόνη της βρίσκει τη χαρά 

Μόνη χαμογελάει 

Η καπετάνισσα μπορεί 

Μα ο καπετάνιος όχι 

Γιατί μονάχος απορεί 

Πιασμένος στην απόχη 

Στα θέλω και στα πρέπει του 

Και στον εγωισμό του 

Αναπολεί τα έπη του 

Να σβήσει τον καημό του 

Καράβι που ναυάγισε

Είναι η αφεντιά του 

Και τη θεά νοσταλγισε 

Πάλι στα όνειρά του 

Τώρα κι αν το μετάνιωσε 

Όλα είναι χαμένα 

Τι κι αν την τύχη λάδωσε 

Είν 'όλα περασμένα

Μα θα σηκώσει το σταυρό 

Θα βρει αγάπη άλλη 

Σιγά σιγά με τον καιρό 

Θα γίνει πιο μεγάλη 

Καπετάνιε πολύ ωραίο!!! 

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πολύ κaλό !!!!!

-

Μόνους, μάς έχει η μοίρα ακονίσει

ή στο βυθό ή και στο χώμα φυλακίσει...

Θα `ναι κουφάρια όλα τα θέλω που `χουμε

ζήσει! Μόνο το πνεύμα μας αγώνες νέους

θέλει να κτίσει! Μα δεν το νοιάζει αν πρώτο

τερματίσει. Μον` τη σκυτάλη να κρατάει

αφού ένα τέρμα δεν θα έχει για να ζήσει.

Πρωταθλητής του , μια κοινωνία φλέγουσα

επάνω , γύρω,  μπροστά θα το γεμίζει...

[Παντελής]

άντε και ντρέπομαι να σας κάνω κοπλιμέντα, που αξίζουν και στους δύο.

 

καλήμέρα!!!!!!!!!!

[Ειρήνη]

Περί την Καπετάνισσα

θα σου το πω πως λάλησα!

[NO]

Παιδιά με τρελάνατε. Από Βυθισμένο πλοίο με κάνατε καπετάνιο. Τι να πω Χίλια ευχαριστώ σε όλους σας. Ειδικότερα τώρα είμαι ιδιαίτερα ευτυχής επειδή.

1) Φίλε μου Γιώργο Σπαρτιάτη. Εσένα που δικαιολογώντας την καταγωγή σου λακωνίζεις πάντα,  σε έκανα να γράψεις ολόκληρη αράδα και μάλιστα καταπληκτικότατη.

2) Κύριε Τάσο μου, με τιμά το έτσι κι αλλιώς αριστούργημα σου, που γράφηκε πάνω σε δικούς μου στίχους 

3) Ειρήνη επιφυλάσσομαι, είσαι άπιαστη και για να καταφέρω να σου απαντήσω ανάλογα πρέπει να σκεφτώ πολύ, αν καταφέρω να σταματήσω να γελάω κάθε φορά που διαβάζω το σχόλιο σου προκειμένου να σου γράψω.

[NO]

Παντελή μου μην μου κάνεις κοπλιμέντο γιατί εγώ που έκανα τα άκουσα απ΄εξω απ' έξω.

 

[Ειρήνη]

 ε αφού είπες πως γελάς εκφράζομαι  ελεύθερα χαχαχα