ΧΑΜΕΝΟΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ

[Celestia]

Χαμένος ορίζοντας

Φαντάστηκα του κόσμου την άκρη..
Να κάθομαι ακίνητη μες τη σιωπή..
Δεν ξέρω πότε είναι μέρα ή νύχτα.
Ούτε ακούω μια φωνή να με καλεί...

Ουρανός και θάλασσα έγιναν ένα..
Σβήστηκε του ορίζοντα η γραμμή..
Απλώθηκε παντού γκρίζα ομίχλη..
Χάθηκε από τα μάτια μου η ζωή...

Δεν πετούν πια θαλασσοπούλια...
Έχουν φύγει, πήγαν πολύ μακριά...
Ταξίδεψαν για άλλα ξένα μέρη...
Βαρέθηκαν κι αυτά τη μοναξιά...

Κι εγώ ..πάνω σ’ ένα βράχο μονάχη...
Προσμένω ίσως κάποιος να φανεί...
Ξεράθηκαν τα χείλη μου από τη δίψα...
Και πίνω το δάκρυ που κύλησε εκεί........

[Ειρήνη]

Αυτή τη λύπη που κουβαλά σου έρχεται να τη φας!

Τόσο λυπημένο και συνάμα τόσο όμορφο κρινάκι μου!!!!

[Ειρήνη]

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Υπεροχο!!!

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Όταν μικραίνει ο ορίζοντας, μικραίνει κι η ψυχή μας

Όταν χαθεί ο ορίζοντας, χάνεται και η ψυχή μας

(το δικό σου όμως το ποίημα είναι λεπίδα της ψυχής γυμνωμένη που η θλίψη της σαν αιμορραγούσα φλεβα φέρνει σκεπαζει τον πόνο και φέρνει την ψυχή σε ηρεμία πριν το τέλος!!!Εντυπωσιακό!!!!!!!!!!!)

[Nick Renito]

"Κι εγώ ..πάνω σ’ ένα βράχο μονάχη...
Προσμένω ίσως κάποιος να φανεί...
Ξεράθηκαν τα χείλη μου από τη δίψα...
Και πίνω το δάκρυ που κύλησε εκεί........"

H προσμονή και η ελπίδα, είναι είναι συχνοί επισκέπτες στην ζωή μας!.. Με την αισιοδοξία παρέα,..αρχίζει και φαίνεται ο χαμένος ορίζοντας,... στο βάθος!!..

[Κατερίνα]

είσαι αστέρι μικρή μου!

συναρπάζει η γραφή σου

[Παντελής]

καλή βδομάδα με ότι ποθείς και να μας ακουμπούν τα ποιήματα σου.

[Celestia]

Σας ευχαριστω πολυ καλοι μου φιλοι!

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ !!!!!!!

[Katia]

Ευχομαι ο οριζοντας της ζωη σου, να μην εχει καμια σχεση με αυτο που φαντασητκες στο τοσο ομορφα θλιμμενο σου ποιημα, αλλα να ειναι ετσι ακριβως οπως τον απεικονιζει η φωτογραφια που διαλεξες να το συνοδεψει..... Καθαριος, φωτεινος και γαληνιος!!!!  Νa 'σαι  καλα γλυκεια μου Celestia!