Το λεύκωμα.

[Αρτέμης Αξαρλής]

Στο παρθένο λεύκωμα  των συναισθημάτων

έγραφα αδιάλειπτα  κάθε μου καημό

τις  σελίδες  γέμιζα  εικόνες  βιωμάτων

κάθε μου ανάμνηση  και  αναστεναγμό.

Ούτε  μια δε σκέφτηκα  να τη  διαγράψω

έστω κι’ αν τα λάθη  μου γέμιζαν πολλές

πάντοτε  υστερόφημα  να προσυπογράψω

ήθελα,  δε μ’ έκαμπταν οι αναστολές .

 

Πέρασαν  έτη  πολλά  και, το λεύκωμα μου

γέμισε μ’  απρόσμενα  και  παραδοχές

τώρα που απόγιναν άσπρα τα μαλλιά  μου

τριγυρνώ στα φύλλα του  δίχως  ενοχές.

Σύντομα  φαντάζομαι το ολοκληρώνω

τελευταία  μου  εντολή, τόμος  να …δεθεί.

Γι’ όσα περιγράφω εδώ δε το  μετανιώνω

είναι  η  πεμπτουσία  μου, ολάκερη  ζωή! 

 

Πλέον δεν  απόμεινε  άλλο τι, να  γράψω

βάζω  τη  σφραγίδα μου  με βαριά  καρδιά,

μα το φυλλομέτρημα  ωστόσο δε θα πάψω

ως  τη ώρα  που θα  ρθει,  αιώνια  μοναξιά.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

καλησπερα

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πολύ καλό !!!!!!!!!