Μιά φορά κι ενα καιρό να πούμε ψηλέα μου,μαζώχτηκαν στη Γιάλτρα οι τρείς μεγάλοι του ντουνιά,που φάγανε τον Αδολφάκο τον μυξομούστακο που πούλαγε είδη καγκελαρίας.
-ένα λεπτό συγκάτοικε,μάλλον στη Γιάλτα θα εννοείς γιατί τα Γιάλτρα ειναι χωριουδάκι κοντά στην Αιδηψό.
-μωρέ εκεί κολάς εσύ,άκου τη συνέχεια λοιπόν να μαθαίνεις.
-σ ακούω φίλε μου μετα παρησίας
-άσε τα Παρίσια παραμορφωμένε μου και άκουσε τη συνέχεια..
-είμαι όλος αυτιά φίλε μου,συνέχισε !
-που λές ακεί πάνω,αφου ντερλικώσανε και τουρλώσανε οι κοιλάρες τους,είπανε να μοιράσουνε τον κοσμάκη αναμεταξύ τους..Ετσι λοιπόν ο Μόσκοβος πηρε τα ανατολικά βιλαέτια και ο Αγγλέζος με τον καουμπόυ τα δυτικά,τα λέω καλώς μέχρις εδώ?
-θαυμάσια,είσαι πολύ παραστατικός στην απλοικοτητά σου.
-Ξυνανε όμως τις κεφάλες τους τί θα κάνουνε με τούτη τη ράτσα των απροσάρμοστων που όλο λέγανε ΟΧΙ με το παραμικρό.
Τότε ανοίξανε τα κιτάπια της Ιστορίας και είδανε πώς μόνο αν τους χωρίσουνε μπορούνε να τους βάλουνε στο χέρι,αφού οι πιό πολλοί πόλεμοι ήτανε αναμεταξύ τους.
-Ενω λοιπόν ο λαουτζίκος εδώ στο βιλαέτι των ρωμιών είχε πάρει τα βουνά να μακελέψει τους Γερμαναράδες,στα ξαφνικά τους λένε οι καπεταναίοι τους,που τους είχανε ορμηνέψει οι κατα κείθε κοκκινόκωλοι,να βάλουνε ενα κόκκινο αστέρι στο κούτελο μη μπερδευτούνε μεταξύ τους και φάνε ο ένας τον άλλο και να πάνε να βγάλουνε τα μάτια τών γαλαζόκωλων.
Αλλά και οι άλλοι που τους ορμήνεψαν οι Αγγλέζοι βάλανε μια κορώνα στο κούτελο και κάνανε τα ίδια.Χαιβάνια και οι απο δώ και οι απο κεί ,παίξανε το παιχνίδι των μεγάλων και αφού φαγωθήκανε μεταξύ τους και ρευτήκανε με την ησυχία τους,ζητήσανε ξένο διαιτητή για να τους φρενάρει και να μαζέψουνε τα αμαζεφτά τους.
Τότε ο Μόσκοβος σκέφτηκε και είπε,δεν τους παρατάμε τουτους δώ τους κρυόκωλους κι ας τους κάνουνε ζάφτι οι Αγγλέζοι ,που σφάζουνε με το μπαμπάκι και πήρε των οματιών του και απο κεί που πάν κι οι άλλοι..
Ετσι χάσανε όλοι δαυτοι που τάζανε πως θα ζούσαμε καλά σαν τους Αλβανέζους και κερδίσανε οι άλλοι που μας ξεθέωσαν στην λιτότητα απο τότες.Αμπρός γκρεμός και πίσω ρεύμα δηλαδής.
-ρέμα κοντέ,ρέμα !
-να συνεχίσω αψηλέα μου την ιστορία?
-σε απολαμβάνω κοντέ,μα και βέβαια συνέχισε..
-μετά οι καμπόυδες μαζί με τους αγγλέζους βρήκανε ένα φρυδάτο που να βλέπει μόνο που πατά και που βλαστήμαγε και έλεγε στούς δικούς του όλο.. έ..ρέ
-ώστε αυτός ήτανε που έφτιαξε και την ΕΡΕ φίλε μου?
-Αμέ αυτός δά και αφου συμάζεψε τους κοκκινόκωλους άρχισε να φτίαχνει κάτι φάκελλους για να χωράνε οικογένειες ολάκερες μέσα.
-ανατριχιάζω φίλε μου
-μην ανατριχιάζεις,άκου και τη συνέχεια.Οταν κάποιος γιόκας απο μπαμπά η μαμά η και γιαγιά κοκκινόκωλη πήγαινε να πιάσει δουλειά του ζήταγαν ένα κιτάπι που το λέγανε ..μωρέ δεν περνάει απ την κεφάλα μου,το ξέχασα..
-μήπως το λέγανε "κοινωνικών φρονημάτων " κοντέ?
-ναί αυτό δά, για να δούνε αν είναι.. φρόνιμος στην κενωνία.
Μετα απο κάμποσα χρόνια που οι κοκκινόκωλοι κάνανε τζάμπα διακοπές σε μικρά νησάκια με έξοδα του φρυδάτου,για να μεγαλώσει ο τουρισμός των νησιών,ήρθε στα πράγματα κάποιος με μεγάλη μύτη που τον φωνάζανε "γέρο".Ο φρυδάτος τότε έβγαλε σπυράκια και είπε στο "γέρο" ε..ρέ δεν πάμε για εκλογές?
Ομως ο "γέρος"βγήκε χωρίς καθαρτικό, αλλά καποιος ψηλέας δικός του ,πάνω στην πεντοζάλη,του τράβηξε το χαλάκι και πάρτον κάτω .
Κάποιοι λοιπόν στην αναμπουμπούλα φτιαξανε κατι κυβερνήσεις της πλάκας και γενότανε της κακομοίρας το βολευτήριο.Τοτε κάποιος φώναξε τους χωροφυλάκους ,αλλά δεν μπορούσανε να βάλουνε τάξη γιατί οι έρμοι μπερδευόντουσαν στα κορδόνια τους.Και τότε οι Καουμπόυδες που τη βρίσκανε με το λάσσο,σκέφθηκαν να βρούνε λύση,γιατί φοβόντουσαν τους κοκκινόκωλους μη σηκώσουνε κεφάλι.Ετσι άρχισε ν ακούγεται απο στόμα σε στόμα .. "ένα λοχία βρε παιδιά"...
-α εννοείς,την κατάλυση της Δημοκρατίας απο τα τάνκς συγκάτοικε?
-μη με κόφτεις παραμορφωμένε μου,έτσι?
-καλά,για συνέχισε λοιπόν..
-έτσι κατεβασε κάποιος μισομούστακος αλά φύρερ τα ρουλεμαν στην πόλη και μας βαλανε στο γύψο να πούμε
-μεχρις εδώ είναι η ιστορία συγκάτοικε,δεν εχει συνέχεια?
-περίμενε βιαστικέ,όταν θα μας βγάλουνε το γύψο θα συνεχίσω
Μαράκος
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά