Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Μου 'στείλαν ειδοποίηση ...

============================

Μού ‘στειλαν ειδοποίηση να φύγω

να πάω σπίτι μου να δώ …

κάτι μου λέν’ σε θέλουνε για λίγο

πρωΐ Τετάρτης ήτανε, ..μουντό …

Κι αντίκρα.., αντίκρα μαχαιριά !

η κάσα του θανάτου !

Με μιά μου πήρε την ψυχή χεριά

κοράκι τ’ Άδη τ’ αχορτάτου …

Ποιός μες την κάσα νά ’ναι πεθαμένος;

Πως τρέμω… φίλος..; συγγενής..;

Κόμπος στο στήθος, ..έμεινα χαμένος …

Θεέ μου, ας μην είναι κανείς …

Στις φλέβες μέσα, αίμα παγωμένο

κοτρόνα, ασήκωτο φορτιό

φίδι στριφνό στα σωθικά χωμένο

σαράκι, άσκημο χτικιό.

Σκίστηκε πέρα μα για πέρα

καρδιά, ψυχή μαζί κι ο νούς.

Κατάρα ! ά! καταραμένη μέρα !

Κατάρα ! ά! στους μαύρους ουρανούς …

==============================

Προβολές: 218

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 18 Σεπτέμβριος 2011 στις 15:09: *

Πέντε ημέρες μοναχά πρωτού να ξεμπαρκάρω

σαλπάρησες πατέρα μου με πλοηγό τον χάρο ...

Έτσι ακριβώς συνέβει σε εμένα στις 9 Σεπτεμβρίου του 1982, στο παρθενικό μου ταξίδι σαν δόκιμος πλοίαρχος ...

Προσωπικά επιθυμώ να σε ευχαριστήσω, διότι με τον λεπταίσθητο τρόπο σου αλλά και την ευγένεια που χειρίζεσαι τον έμμετρο λόγο, μας επιτρέπεις να εισβάλουμε στον εσωτερικό σου κόσμο, σε
μακρυσμένες ψυχικές περιοχές ... εκεί όπου φωλιάζουν, εκτός από
την θλίψη και την καταβαρεία πολλά ακόμη από εκείνα τα
θεραπευτικά ψυχοβότανα ...

Διαβαζοντάς σε, σαν κάποιος αφεθεί χαλαρά στην ρίμη των στίχων σου, παρασύρεται με απ(α)λότητα σε εκείνη την ευλογημένη χώρα ... στη έσω γη ...