Της ψυχής μας το στέκι
Μια μέρα χειμωνιάτικη, Χριστούγεννα σαν τώρα
ήταν που μου 'ρθε ξαφνικά ο ουρανός σφοντύλι,
εκείνη που στις μαύρες μου πάντα με παρηγόρα,
λέξη παρηγορητική δεν έβγαλε απ' τα χείλη.
Μια μέρα χειμωνιάτικη ήρθαν τα πάνω κάτω,
με τις νιφάδες του χιονιού κι αυτές μαύρες ακόμη,
σ' εκείνο το τουρτούρισμα το πάπλωμα φευγάτο
κι ένιωσα τη ζωντάνια μου να χάνω και τη ρώμη.
Και από τότε κλείνομαι κάθε γιορτή και σχόλη
ας πέρασαν απ' το φευγιό της μάνας μου τα χρόνια,
κάθε φορά στα μάτια μου πιο σκοτεινή 'ν η πόλη,
χίλια δεν πάει να κρέμονται αστέρια και λαμπιόνια.
Αυτή η ψυχή στον ουρανό αναπαμό δε θα 'χει,
η μοίρα της την ήθελε πάντα στην ταλαιπώρια,
-λυγίζουνε, μου έλεγε, παιδάκι μου οι βράχοι?-
εγώ όμως μάνα λύγισα, χίλια ζητώ συχώρια.
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά