ΑΧΑΡΝΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΞ!...

[Νίκη-Αννα Π.]

Πώς υποκύπτουμε στου τρόμου την παγίδα,
Κι έχουμε σβήσει τη χαρά και την ελπίδα,
Τα βλέπουμε όλα όπως ‘’θέλουν’’ να τα δούμε…
Για να βουλιάζουμε στη θλίψη, να μη ζούμε!

Χρόνια αξέχαστα σ’ εκείνη την πλατεία,
Μια γειτονιά με αρχοντιά και γοητεία,
Παίζαμε ξένοιαστα χωρίς προκαταλήψεις,
Χωρίς το φόβο για μαχαίρια και διαρρήξεις!

Παιδιά μαζί του Κολλεγίου και του δρόμου,
Κάτω απ’ την άγρυπνη ματιά του αστυνόμου,
Είχαμε όνειρα δεν κάναμε διακρίσεις,
Όλοι βιώναμε χαρά και συγκινήσεις!

Κι ούτε μας ένοιαζε στο πιάτο τι θα βρούμε,
Δε μιζεριάζαμε, θέλαμε να χαρούμε.
Βάζαμε στόχους για καλύτερες ημέρες,
Και τα όνειρά μας δεν τα άγγιζαν οι σφαίρες.

Τώρα πια γίναμε έρμαια της φοβέρας!
Αυτής που εκπέμπουν οι Ειδήσεις της ημέρας!
Μας υπνωτίζουν στο σκοτάδι να περνάμε…
Παντού φαντάσματα, αντί ζωή, να κυνηγάμε!

Κλέψαν τα ‘’θέλω’’ μας … τα έχουν προσδιορίσει,
Μ’ επιθυμίες που μας έχουν εμβολίσει…
Και το ποτήρι να κοιτάμε πάντα άδειο
Τη δε ζωή μας να την βλέπουμε ‘’ναυάγιο’’!!

Πάντα θα ηχεί έξω στο δρόμο μια σειρήνα…
Και πάντα κάποιος απ’ τη ζήση αυτή θα φεύγει…
Είτε σε υπόγειο μια γιαγιά, είτε σε βίλλα,
Από παιδιά και συγγενείς παρατημένη!

Παντού υπάρχουν και φωτάκια και πορνεία,
Τώρα προήχθησαν…τα βρίσκεις στα σαλόνια,
Και σιχτιρίζεις τη ζωή σου, τι ειρωνεία,
Καθώς ζηλεύεις τους τα λαμπερά μπαλκόνια!

Παντού υπάρχει μοναξιά και φόβος κι αγωνία,
Και στη δική μας Αχαρνών μα και στην Πολιτεία!
===============================================
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Τα βλέπουμε όλα όπως ‘’θέλουν’’ να τα δούμε…
Για να βουλιάζουμε στη θλίψη, να μη ζούμε!
Καταπληκτικο!!!
Πολυ παραστατικη η περιγραφη σου!
καλημερα Νικη

[Τάσος Θ.]

να τη σχολιασουμε και απο εδω την Αχαρνων
μιας και απο εκει ξεκινησαμε... πολλοι
λοιπον εχει και πλατειες εχει και γελια...
ας το δουμε μισογεματο το ποτηρι καλημερα