Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το ιστολόγιο του Nikolakakos Georgios (spartinos) -- Μάιος 2009 Αρχείο (8)

Πήραν φωτιά τα όνειρα

Πήραν φωτιά τα όνειρα
Εχτές το βράδυ φως μου
Κι ο έρωτας ολόγυρα
Φτερούγιζε κι εντός μου

Μπήκε μέσα στο βλέμμα σου
Να βρει ό,τι ζητούσε
Και βλέπει πως το ψέμα σου
Αγάπη κουβαλούσε

Και πάλι από μακριά
Σε έκανα δική μου
Κι απατηλά στη μοναξιά
Ήσουν εκεί μαζί μου

Πήραν φωτιά τα όνειρα
Μαζί και το φεγγάρι
Και τα φιλιά σου πρόχειρα
Γίνανε μαξιλάρι

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 30 Μάιος 2009 στις 14:00 — 7 σχόλια

Που τραβάει το αγέρι

Άλλο πια δεν μ'ενδιαφέρει

Που τραβάει το αγέρι

Που τραβάει τη ζωή μου

Κι ας πονάει η ψυχή μου

Εσυνήθισα να κλαίω

Δίπλα σου χωρίς να φταίω

Δίπλα σου είμαι μονάχος

Έγιν'η καρδιά μου βράχος

Φεύγουνε τα χρόνια ένα-ένα

Με χαμό-χαμόγελα κρυμμένα

Που με γέμισαν ρυτίδες

Και μου κλέψαν τις ελπίδες

Άλλο πια δεν μ'ενδιαφέρει

Τι το αύριο θα φέρει

Τι το αύριο θα κάνει

Έστω και αν με πεθάνει

©… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 29 Μάιος 2009 στις 19:30 — 9 σχόλια

Έστω για λίγο...

Μήνυμα σου στέλνω μ'έν'αστέρι

Μήπως κάπου κάποτε σε δει

Νά'ρθεις αγκαλιά με το αγέρι

Και να μου γιατρέψεις την πληγή

Μ'άφησες να ζω στη μοναξιά μου

Και με πνίγει τώρα ο καημός

Χάθηκα μέσα στα όνειρά μου

Της αγάπης είμαι ναυαγός

Γύρισε πίσω

Θέλω να ζήσω

Έστω για λίγο ,λίγο κι εγώ

Γύρισε πίσω

Και δεν θ'αφήσω

Κάτω να πέσει το σ'αγαπώ

Μήνυμα σου στέλνω μ'έν'αστέρι

Να μην με ξεχάσεις να σου πει

Πριν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 26 Μάιος 2009 στις 18:00 — 9 σχόλια

Η μυστική βροχή

Στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού,

αγιάζουνε οι δαίμονες του νου.

Παράδεισο και κόλαση δεν έχει

κι όποιος τρελαίνεται, μπορεί κι αντέχει.

Aντάρτες στα βουνά της ξαστεριάς

καλόγεροι σεπτοί της μοναξιάς

γυρνούν , τρελοί, ποιητές και μουσικάντες .

Θεός τους κι αρχηγός τους ο λεβάντες .

Ακούμε τη λαχτάρα τους στη γη .

" -Ω , λέμε, θα 'ναι η μυστική βροχή."

Βρέχει κορμιά ακέφαλα, ανθισμένα

κι αόρατα στιχάκια ματωμένα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 23 Μάιος 2009 στις 20:00 — 10 σχόλια

Απατηλό μου όνειρο

Στης σιωπής σου πλανιέμαι το κύμα

Σα βαρκούλα χωρίς τα κουπιά

Της αγάπης σου έπεσα θύμα

Και πονάει πολύ η καρδιά

Μες το βλέμμα κρυμμέν’η αλήθεια

Μυστικά με ποτίζει καημό

Μια κακιά μού’χεις γίνει συνήθεια

Ένα λάθος πολύ ακριβό

Απατηλό μου όνειρο

Γκρίζα μου αυταπάτη

Με έβλεπες σαν όμηρο

Κι ήρθε πικρό το δάκρυ

Στης σιωπής σου πλανιέμαι το κύμα

Φεγγαράκι χωρίς ουρανό

Της αγάπης σου έγινα θύμα

Και σ’απέραντο πέφτω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 16 Μάιος 2009 στις 21:30 — 8 σχόλια

Σαν αγέρας .....

Σαν αγέρας τριγυρνώ στη μοναξιά

Κι ανασαίνω κάθε νύχτα τ’ όνειρό μου

Σκόρπιες πίκρες πεταμένες στην καρδιά

Μ' ένα δάκρυ ξενυχτάνε στο πλευρό μου

R : Σαν φεγγάρι ταξιδεύω τις βραδιές

Στης ψυχής σου τα χαμένα μονοπάτια

Μ ’ αναμνήσεις καταιγίδες και βροντές

Και μι’ αγάπη που με έκανε κομμάτια

Σαν λιμάνι ξεχασμένο στο βοριά

Που μερόνυχτα το κύμα σου χτυπάει

'Οσο καίει της αγάπης μου η φωτιά

Μια θάλασσα καημούς θα με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 13 Μάιος 2009 στις 21:30 — 8 σχόλια

Ίσως

Ίσως είναι καλύτερα τώρα

Που ο ήλιος αλλάζει τροχιά

Που τελειώνει της μέρας η μπόρα

Και η νύχτα τ’αστέρια μετρά

Ίσως είναι καλύτερα τώρα

Που ο χρόνος κοιτάει μπροστά

Που τα όνειρα λένε προχώρα

Κι η αγάπη την πόρτα χτυπά

R : Να δείς την ζωή μ’άλλα μάτια

Να νοιώσεις χαρά στην ψυχή

Της καρδιάς να βρείς μονοπάτια

Να κάνεις καινούργια αρχή

Ίσως είναι καλύτερα τώρα

Πόσ'αξίζει να δεις η ζωή

Ίσως είναι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 11 Μάιος 2009 στις 20:00 — 5 σχόλια

Της πίκρας σου τ' αγκάθι

Της σιωπής ήσουν αστέρι

της αγρύπνιας μου φωνή

ήλιο κράταγες στο χέρι

και στα μάτια τη βροχή.

Κι έπαιρνες το μονοπάτι

με της νύχτας τα φτερά

μα της πίκρας σου τ' αγκάθι

ρίζες άπλωνε βαθιά.

R) Κι αχ τ' αγκάθι ψήλωνε

και διπλά σε πλήγωνε

την καρδιά σου τρύπαγε

κι ο Θεός που κοίταγε

έβρεχε ψιχάλιζε

και τ' αγκάθι άνθιζε.

Έκαιγες σωρό τα λάθη

στη φωτιά της λησμονιάς

μα της πίκρας σου τ' αγκάθι

σε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 8 Μάιος 2009 στις 11:00 — 9 σχόλια