Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιστολόγιο του/της Paroikos (33)

Και συ τέκνον Τζόρνταν;

Οι τελευταίες σταγόνες της ξαφνικής καλοκαιριάτικης μπόρας, θύμιζαν έντονα τους στερνούς σπασμούς, μιάς βίαιης εκσπερμάτωσης. Ήρεμες, γαλήνιες, χαλαρωτικές, μα και μ’ αυτή την αίσθηση κενού, που πάντα ακολουθεί το τέλος του οργασμού!

«Το πιο άχρηστο πράγμα στο κόσμο είναι η ομπρέλα», σκέφτηκε ο Τζόρνταν, « ποτέ δεν την έχεις όταν τη χρειάζεσαι, κι όταν την κουβαλάς σα μαλά--ς, ποτέ δε βρέχει»

Τζόρνταν, Ιορδάνης δηλαδή. Το Τζόρνταν του το κόλλησαν στο γυμνάσιο στην Κοκκινιά, και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 13 Ιανουάριος 2010 στις 18:50 — 4 σχόλια

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Χτες βράδυ ονειρεύτηκα, πως ήμουνα στο πάλκο,

Παρέα με το Γαβαλά, το Στέλιο και το Μάρκο.

Ψαλμός η φραγκοσυριανή, στα χείλη του Γρηγόρη.

Ακούγονταν στα πέρατα, Φοίνικας και Νηχώρι.

Του Χατζηδάκη ο «Ερωτικός», χρωμάτιζε το γκρίζο,

Κι έκλαψε το «ακορντεόν», σαν είδε το Λοίζο.

Έβαζε ο Μίκης μουσική, στους στίχους του Ελύτη,

Και ο Ζαμπέτας μάθαινε, στη Βίκυ τον «αλήτη».

Ο Κουγιουμτζής στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 8 Δεκέμβριος 2009 στις 10:14 — 6 σχόλια

ΕΔΩ, ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ

ΕΔΩ, ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ

Εδώ στην άκρη των καιρών,

ήρθα και δήλωσα, παρών,

στο κάλεσμα του Απείρου.

Μα παραστράτησε ο νους,

παράτησε τους ουρανούς,

και την τροχιά του ονείρου.

Στα εφήμερα ξεστράτισα,

Θεό κι αγγέλους, άφησα,

και κύλησα στο χώμα.

Το τίποτα λιμπίστηκα,

με τόκο το δανείστηκα,

και το πληρώνω ακόμα.

Άλλοτε, μου’ φταιγε η στιγμή,

άλλοτε, κόλλαγα στα μη,

κι όλο γυρνούσα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 6 Δεκέμβριος 2009 στις 17:51 — 7 σχόλια

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΩ. (Μελοποιημένο απ' τον Κώστα Τσελά)

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΩ.

(Μελοποιημένο απ' τον Κώστα Τσελά)

Να με ζητάς, στα μονοπάτια της σιωπής,

κι όχι στους ήχους των μεγάλων λεωφόρων.

Μεσ’ στους ψιθύρους, της κρυφής ανατροπής,

κι όχι στα κούφια λόγια, των «σημαιοφόρων».

Να ψάχνεις, μόνο στην αφάνεια, να με βρεις,

εκεί που παίρνει την εκδίκηση η ελπίδα,

και με ορμή μιάς ερινύας στυγερής,

γίνεται θάνατος, και δίκοπη λεπίδα.

Σαν Δον Κιχώτης, μ’… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 2 Δεκέμβριος 2009 στις 18:18 — 5 σχόλια

ΣΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ ΤΗΝ ΑΚΡΗ Η ΒΡΟΧΗ (Μελοποιημένο από τον Δημήτρη Παπαγεωργίου)

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

ΣΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ ΤΗΝ ΑΚΡΗ Η ΒΡΟΧΗ

(Μελοποιημένο από τον Δημήτρη Παπαγεωργίου)

Ίσως ότι πιο βιωματικό έχω γράψει ποτέ.

Ένας άδικα χαμένος έρωτας στα 17.

Αδελφέ Δημήτρη, χίλια ευχαριστώ γι'αυτή την "ανάσταση"!

!!

Έσταζε τ’απόβραδο σιωπή,

σκάλωναν οι ώρες, στο ρόλοι.

Έπλεκα, θλιμμένο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 30 Νοέμβριος 2009 στις 17:07 — 10 σχόλια

ΟΛΑ ΑΚΟΥΜΠΑΝΕ ΣΤΟ ΜΗΔΕΝ

ΟΛΑ ΑΚΟΥΜΠΑΝΕ ΣΤΟ ΜΗΔΕΝ

Θολά αισθήματα, σ’ ένα άχαρο φιλί,

χάλκινα κέρματα, στο βάθος τρύπιας τσέπης.

Οθόνη «πλάσμα», με ανάλυση υψηλή,

το θρίλερ παίζει μιας ζωής,

μα δεν το βλέπεις!

Νύχτες ονείρων, δαντελένια νυφικά,

στιγμές ανόητες, θολώνουνε τις σκέψεις.

Αγάπη κι όνειρα, κρυμμένα μυστικά,

όλα ακουμπάνε το μηδέν,

να το πιστέψεις!

Λόγια παράξενα γεννάει η σιωπή,

μαύρες εικόνες και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 29 Νοέμβριος 2009 στις 8:45 — 6 σχόλια

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Καλοι μου φιλοι και φιλες, σας ευχαριστω που μου κάνετε την τιμή να με διαβάζετε,
και να με σχολιάζετε!
Λυπάμαι ειλικρινά, που δεν μπορώ να το ανταποδώσω, ελλείψει χρόνου!
Σας ευχαριστώ και παλι!

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 28 Νοέμβριος 2009 στις 8:27 — 5 σχόλια

ΘΕΕ ΜΟΥ, ΠΑΡΑΞΕΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ

ΘΕΕ ΜΟΥ, ΠΑΡΑΞΕΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ

Δεν έχω άλλες αντοχές,

σ’ αυτές τις σκάρτες εποχές,

γι’ αγάπες τρυφερές, να σου μιλήσω.

Κοίτα τριγύρω, ερημιά,

χρόνια, πνιγμένα στη βρωμιά.

Ποιόν έρωτα, ζητάς, να τραγουδήσω;

Σιωπή παντού, και παγωνιά,

κι εσύ ν’ ανοίξουμε πανιά

μου λες, να βγούμε σ’ άλλες πολιτείες.

Δεν μας αφήσαν διαφυγή,

ρουφιάνοι, τσάτσοι, παραγιοί,

μας κλείσαν σε ψευτιές και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 27 Νοέμβριος 2009 στις 15:10 — 8 σχόλια

ΧΟΡΟΣ ΧΑΜΕΝΩΝ

ΧΟΡΟΣ ΧΑΜΕΝΩΝ

Σημάδια φόβου, στιγμές οδύνης,

αιχμάλωτοι, στην ένταση της δίνης.

Ναυάγια ώρες, πανιά σκισμένα,

πληρώματα, για θάνατο ορισμένα.

Κουστούμια σκούρα,και καθώς πρέπει,

η σύμβαση, αλλιώς,δεν επιτρέπει.

Καλοί πολίτες, «εν τάξει παίδες»,

μυαλά και όνειρα, με χειροπέδες.

Πλακάκια άσπρα, νεκροτομείου,

στεντόν, με συνταγή φρενοκομείου.

Θλιμμένες μάζες, ζωή εν τάφω,

για σένα και για μένα,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 26 Νοέμβριος 2009 στις 10:01 — 6 σχόλια

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΖΩ Ο ΜΑΛΑ...

Πάνω και κάτω σα γιό γιό,

μιά με τον Κώ.., μιά με τον Γιώ..,

ψωμί απ'την ίδια τη μαγιά,

κι έρχεται και η Μπακογιά...!

οι ίδιοι πάντοτε νονοί,

τρεις οικογέ.. απ' το πενή...!

Χρόνια μου πιάνουνε τον κώ...,

δικαίω κληρονομικώ.

Μου τον φοράν καλά καλά,

και τους ψηφήζω ο μαλά...!

Πονάω λίγο αλλά μ' αρέ...,

τέτοιος που είμαι, τέτοια θέ...!

Τρύπια η παράγκα μας και στάζ...,

για όλα φταίγανε τα stage,

είχε η τσέπη μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 25 Νοέμβριος 2009 στις 16:05 — 7 σχόλια

ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΓΑΪΔΑΡΟΣ(ΕΠΙΚΑΙΡΟ)

ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΓΑΪΔΑΡΟΣ

Ήταν ένας γάιδαρος, με μεγάλα αυτιά,

τ’ άρεσαν, τα ψέματα, τ’ άρεσαν τα «θα».

Στο μυαλό, του κόλλησε, για να κυβερνήσει.

«Οι άλλοι, είναι χειρότεροι. Ειμ’ η μόνη λύση»!

Στο μπαλκόνι, ανέβηκε, ούρλιαξαν, τα πλήθη,

έτοιμα ν’ ακούσουνε, κι άλλο παραμύθι.

Άνοιξε το στόμα του, για να τους τυλίξει.

Τόση πρόβα έκανε, μόνο να γκαρίξει!

Τελικά, ο κυρ γάιδαρος, πήρε τα πρωτεία.

Πάλι ο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 14 Σεπτέμβριος 2009 στις 18:41 — 4 σχόλια

2ο Βραβείο στους πανελλήνιους ποιητικούς αγώνες Λευκίμμης Κέρκυρας

(Αισθάνομαι την υποχρέωση να ευχαριστήσω και δημόσια, τον μαέστρο κ. Σπύρο Σαμοϊλη και τους υπόλοιπους συντελεστές των ποιητικών αγώνων Λευκίμμης Κέρκυρας, για την καταπληκτική φιλοξενία και την αξέχαστη εμπειρία που μας προσέφεραν!

Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη η αγάπη αυτού του ανθρώπου, για την ποιοτική μουσική και τους νέους δημιουργούς!

Η δουλειά που κάνει σ'αυτην την πανέμορφη γωνιά της Ελλάδας, αναγνωρίζεται πια από όλο και περισσότερους ανθρώπους.

Φίλε μου Σπύρο, αυτές οι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 10 Αύγουστος 2009 στις 18:54 — 3 σχόλια

ΟΛΑ ΑΡΡΩΣΤΗΣΑΝ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΑΡΡΩΣΤΗΣΑΝ ΕΔΩ

Όλα αρρώστησαν εδώ,

ψάχνω στα μάτια σου να δω,

την τελευταία ελπίδα.

Να βρω την άνοιξη ξανά,

τα «ρω του έρωτα» γυμνά,

σε άγραφη σελίδα.

Φουρτούνες κι άγριοι καιροί,

ληστές, προδότες οι φρουροί,

λόγια φτωχά, φθαρμένα.

Δεν βγαίνει αυτή η φυλακή,

ανάστησε μια Κυριακή,

και φύλα τη για μένα.

Εχθροί και φίλοι, δικαστές,

και σε δικάζουν, φταις δε φταις,

παράξενα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 23 Απρίλιος 2009 στις 15:27 — 4 σχόλια

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΘΡΗΝΟΥ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΘΡΗΝΟΥ

(Έτσι απλά, από εσωτερική ανάγκη!

Συγγνώμη που δεν έχω χρόνο για σχόλια!

Καλή Ανάσταση!)

Παρασκευή Μεγάλη,

ο θάνατος προβάλει,

Με ιαχές της νίκης,

πιστεύει, του ανήκεις.

Κραδαίνει το δρεπάνι,

στον ουρανό το φτάνει.

Με θέλημα δικό μου,

λαβώνει το Θεό μου.

Υπέρτατη θυσία,

γι’άλλους, ανοησία.

Με εξουσία τόση,

διάλεξε να ματώσει!

Παρασκευή τ’… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 14 Απρίλιος 2009 στις 15:35 — 6 σχόλια

Πάλι τις πρώτες μου αγάπες ερωτεύτηκα

Πάλι τις πρώτες μου αγάπες ερωτεύτηκα

Πάντα μού’διναν συμβουλές,

ή με καλό ή μ’απειλές:

«στραβά περπάτησες»!

Μού’κλειναν μάτι πονηρό,

λέγαν, «αν βγεις απ’το σωρό,

φίλε την πάτησες»!

Με μαύρο χρώμα της νυχτιάς,

βάψαν τα χρόνια της φωτιάς,

της αθωότητας.

Καινούργια πάλι προξενιά,

ξαναρραμένη παρθενιά

και ζώνη αγνότητας.

Με’στείλαν λάθος διαδρομές,

μου παγιδέψαν τις στιγμές,

σε λάθος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 10 Μάρτιος 2009 στις 15:50 — 4 σχόλια

Απ'το CD "Άδειο τρένο", του Ιωσήφ Λεμονή

Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας από την MELON music, εντός των ημερών του CD του Ιωσήφ Λεμονή" Αδειο τρένο", ανεβάζω σε επανάληψη τους στίχους των δύο στιχουργημάτων μου, που εμπεριέχονται σ'αυτό, γιατί είναι παλιοί και πολλοί φίλοι θα τους διαβάσουν για πρώτη φορά.

Ευχαριστώ!

(1) ΤΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΑΓΑΠΗΣΑ

Τις μουσικές αγάπησα, που σ’ έχουν νανουρίσει.

Τις ώρες πού’ πινες νερό, στου έρωτα τη βρύση.

Του ήλιου το αγκάλιασμα, το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 4 Μάρτιος 2009 στις 8:16 — 7 σχόλια

ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΑΥΤΗ Σ’ ΑΓΑΠΗΣΑΝ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ

ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΑΥΤΗ Σ’ ΑΓΑΠΗΣΑΝ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ

Τη νύχτα αυτή, σ’αγάπησαν τα θαύματα,

σκοτείνιασε από ζήλια το φεγγάρι.

Αρχίσαν οι αγγέλοι τα πειράγματα,

μαζί στον ουρανό, ποιος θα σε πάρει.

Θεός αντάρτης, άπλωσε τα δίχτυα του,

μ’ολόχρυσο βελόνι μανωμένα.

Με έρωτα να ντύσει τα ξενύχτια Του,

που τα φυλάνε τ’άστρα νυσταγμένα.

Απρίλης άστραψε στο καταχείμωνο,

απ’τα δεκαοκτώ σου μαγεμένος.

Αψήφησε τους νόμους και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 26 Φεβρουάριος 2009 στις 8:25 — 5 σχόλια

3ο βραβείο στίχου του forum Kithara.gr

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΝΕ

Στο παγωμένο σήμερα,

ανέραστα μηνύματα,

ψεύτικα λόγια, εφήμερα,

με πύων αποστήματα.

Θαυματουργά προγράμματα,

για κάθε απορία μας,

με νάιλον οράματα,

χαράζουν την πορεία μας.

Ζωές σε νεκροφάνεια,

και κώμα μακροχρόνιο.

Μια ανάσα απ’ την παράνοια,

απ’ τη θηλιά ή το κώνειο!

(ΡΕΦΡΕΝ)

Αλήθειες που βουλιάζουνε,

σε θάλασσες διλήμματα,

χαμένα χρόνια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 17 Φεβρουάριος 2009 στις 9:18 — 5 σχόλια

ΟΔΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ

ΟΔΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ

Χιλιάδες αζήτητα πτώματα,

μακριά από εξουσίες, κυκλώματα.

Νεκροί; Ζωντανοί; Και ποιος νοιάζεται;

ο τόπος «σωτήρες» χρειάζεται.

Απόντες σοφών συζητήσεων,

σε πάνελ δελτίων ειδήσεων,

δεν έχουν κονέξια και βύσματα,

μα ούτε στο κόμμα ερείσματα.

Αμέτοχοι των αποφάσεων,

καλόπιστοι δέκτες συστάσεων,

απλοί ψηφοφόροι αναλώσιμοι,

υπήκοοι ανακυκλώσιμοι.

Οδός «Ανωνύμου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 14 Φεβρουάριος 2009 στις 10:13 — 6 σχόλια

ΚΟΙΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΡΑΜΕΝΑ ΣΤΟ ΠΕΡΒΑΖΙ

ΚΟΙΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΡΑΜΕΝΑ ΣΤΟ ΠΕΡΒΑΖΙ

Όλα τα ζήσαμε αγάπη του χειμώνα!

Λύπες, χαρές και σαστισμένες εποχές,

ξύλινα λάβαρα, θανάτους, δακρυγόνα,

λοβοτομές και ματωμένες ενοχές.

Πέτρινα λόγια σε κατάμεστες πλατείες,

ήλιους με χρώματα και ροζ αστερισμούς.

Εθελοντές σε αλλοπρόσαλλες θητείες,

εξαρτημένοι από περίεργους –ισμούς.

Σε τοίχους γράψαμε, συνθήματα με αίμα,

όρκους οργής: «Δεν θα περάσει ο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 13 Φεβρουάριος 2009 στις 10:33 — 4 σχόλια