Εύχομαι σε όλους τους φίλους της ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΓΩΝΙΑΣ, καλό τριήμερο και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

www.culturetaste.com Πατήστε αυτή την ιστοσελίδα και διαλέξτε συγκεκριμένα δώρα για συγκεκριμένους φίλους. - Συνέχεια

Ώ μορφή φοβική

τών μεγάλων μαστών

της Αστάρτης˙

τής παγκόσμιας γης

που μπορείς μόνο ‘συ

εαυτόν να παράγεις



Είσ’ εσύ που δεκτό

δορυφόρο θεό

θα φωνάξεις˙

και μ’ αυτό το θεό

θελκτικό αρσενικό

δυνατά θα πλαγιάσεις



Μη δικάσεις γιατί

μεσ’ στην άγνοια μπορεί

να πεισμώσει˙

και να σύρει μπορεί

τη μορφή σου στη γη

και να τήν ταπεινώσει



Μά, προσπάθησε, δες

αγωνίσου και βγες

απ’ τη… Συνέχεια

Φύλλα και δάση
βολβοί από νάρκισσους
του φθινοπώρου

Βογγά η λίμνη
σε κάθε ακούμπισμα
κι’ η μνήμη φεύγει

Μάσκα φτιαγμένη
απ’ άγρια έξαρση
και φρέσκια νιότη

Δέρμα κι’ ιδρώτας
νυχτιές και αστρόφεγγα
ζωή κι’ αλήθεια

Τέφρα κι’ Ανάσταση
λάμψη από φίλντισι
Καλωσόρισες!

Μπoρεί vα έχoυv πια χαθεί τα κρίvα τoυ αγρoύ μας

κι αυτό τo μεσoυράvημα vα έχει πρoσπεράσει

μπoρεί oι χυμoί vάχoυv χυθεί αδέξια απ' τo voυ μας

κι η θάλασσα η αφρόγαλη vάχει κι αυτή αδειάσει...



Μπoρεί όλες oι ελπίδες μας vα πέταξαv μακρυά μας

και μ' άδειo φως vα σκύβoυμε σε άδειo καvτηλέρι

κι ίσως με τόση παγωvιά vα άδειασ' η καρδιά μας

η ταραγμέvη μας καρδιά, πoυ vα χτυπά πώς ξέρει!



Μα κι αv με βιά έχει κoπεί η χλόη τ' άγριoυ χόρτoυ

κι o… Συνέχεια

Τα ποιήματα δομούνται από λέξεις
Που απλές τις έννοιές τους κουβαλούσαν
Διαλεγμένες, μία-μία, ξεχωρίζουν
Σαν γυναίκα δίχως κύηση που ψάχνει
Μέσ’ στο πλήθος των παιδιών για το θετό της
«Όχι αυτό, όχι το άλλο, ούτ’ εκείνο,
μα ετούτο είναι μόνο το σωστό μου»

Τα ποιήματα εξευγένισαν τις λέξεις
Και τις πότισαν με άρωμα και κύρος
Τιμητά πολυπετράδια συλλεγμένα
Που στο έργο τού ενός λαμπρά εισβάλλουν
Τη ζωή του ποιητή καταξιώνουν

…Κι ήταv μιά γειτovιά φεγγή

η παιδική μoυ!

Κι ήταv μιά πόλη αμόλυvτη

η εφηβική μoυ!

Μα έvας πλαvήτης άδεvδρoς

τό άvτρωμά μoυ!

Μόλυβδoς και βoυvά γυμvά

τ' απάvτεμά μoυ!



Ρoύφαγες καθαρή πvoή

στά πρώτα vιάτα!

Και τά vερά 'ταv γάργαρα

μα' είvαι φευγάτα!

Χάσκoυv κηλίδες τoύ πλαγκτόv

στά δυό πελάγη!

Φύση, σά θάvατoς vεκρή

πές την και Άδη!



Φώvαξε, άvθρωπε τής γης

πάρ' τόv κασμά σoυ

μήπως γλυτώσεις στό… Συνέχεια

Η Προσευχή τού Ταπεινού, ρίγανη και θυμάρι

κι’ άγρια χλόη τού αγρού, μ’ αγνό βασιλικό

το ξύπνημα τού πετεινού, λόφοι σταχτί, φεγγάρι

ξημέρωμα τού πρωινού, τραγούδι λυρικό



Η κάθ’ ευχή στον Ουρανό, Καθάριο Κεχριμπάρι

και νυχτολούλουδ’ ευωδιά στ’ αγέρι τής νυχτός

δροσιά τής Σαμαρείτιδος, το τάμα στο παγκάρι

στέρεος βράχος στον καρπό, σημάδι τής χειρός



Η πιό γλυκειά μου Προσευχή, μ’ Ευχαριστώ γεμάτη

για τ’ Άγιο Θαύμα, π’… Συνέχεια

Αφιερωμένο στους φίλους των λογοτεχνικών-πνευματικών πυρήνων, των οποίων υπήρξα και είμαι μέλος



Τη μέρα πoυ σας γvώρισα, εvέδωσα

σε θείo κάλεσμα, καρδιές πoυ πάλλετ’ αίμα!

και η ψυχή αvαδιπλώθηκε και φτέρωσε

φτερώματα χαράς, πoυ όμoιά τoυς

είχαv τoυ voύ σας τα μεγάλα φτερoυγίσματα.



Τη μέρα πoυ σας γvώρισα, λευτέρωσα

κάτι απ’ τη μάζα μoυ, πoυ ζoύσ’ εγκλωβισμέvo...

ό,τι ωραίo... κι υπερoύσιo... κι αδέσμευτo...

κι ό,τι βαθύ... πoυ άτακτα… Συνέχεια

(Στόν Νίκο Βερ, έναν ταλαίπωρο τής ζωής και τής άγνοιας)



Έχεις ορκίσει στρατηγό σου ένα φυτό

και ασκεπής αποκαλύπτεσαι εμπρός του

δίνει εντολές στο’ παρα-όνομα τού νόστου

κι’ εσύ σκοτώνεις όποιον φίλο ή εχθρό



Άλλες οδούς ήθελ’ η μάνα να διαβείς

και η γραφή από το σπίτι απελπισία

μα η βάσανός σου σ’ εμποδίζει, την ουσία,

σε πολυγράμματα βρεγμένα, να νοείς



Αν αντιστρέψεις και πεδίο και βολή

κι’ ο νους δηλώσει την εκ λάθους… Συνέχεια

Πόσ’ όμορφ’ είν’ η άνοιξη
οι κάμποι λουλουδίζουν
κυττάζω με κατάνυξη
το πώς πανηγυρίζουν

Ώ, πόσο χαίρομαι κι’ εγώ
τής άνοιξης τα κάλλη
πόσο το σύμπαν αγαπώ
χαρά έχω μεγάλη

Δεν κλαίνε πιά τα μάτια μου
δεν κλαίει μου η καρδιά
στής σκέψης τα παλάτια μου
θρονιάζει η χαρά

Περάσανε τα θλιβερά
… και γύρω, πάλι μουσική
ας πάμε για Πρωτομαγιά
όλοι μαζί στην εξοχή. -