'Ενα βήμα αργό στου ανέμου το πλάνο

η καρδιά μου χτυπά όταν πάλι σε χάνω

σε ποτίσαν στιγμές σ'ενα κόκκινο στίβο

δε με ξέρεις καλά τίποτα δε σου κρύβω



Σε δρομάκια στενά αναμνήσεις γυρεύω

όλα αυτά που μετά στη ψυχή μου παλεύω

μια σειρήνα του νου σε οδηγάει σε κάτι

μα σε βρίσκει στο τέλος μοναχά μ'ενα δάκρυ



Δεν υπήρξες ποτέ το δικό μου στερέωμα

πως λοιπόν μου ζητάς αυτό το δικαίωμα

ν'ασελγείς σε κορμί που το δένει πλημμύρα

αγκαλιά… Συνέχεια

Φυσάει ο αγέρας η μέρα φοβάται

ομίχλη σκεπάζει αλήθειες φευγάτες

κάτω απο φώτα η πόλη βρυχάται

παγώνει το αίμα επάνω στις στράτες



Ζυγώνω με μάτια που στάζουν οι φόβοι

σε άδεια πλατεία με λόγια τυφλά

σφυρίζει το κρύο σε ανάσα που κόβει

μοιάζουν τα αδύνατα με δυνατά



Χαμένος στο πρίν σβήνεις το τώρα

φωνές που μουγκρίζουν μες την σκιά

καθώς νυχτώνει έρχεται η μπόρα

πάνω στις θλίψης τα μαύρα χαλιά



Λύκος κρυμένος σε χιόνι… Συνέχεια